Το στοίχημα
Η κυβέρνηση ακολουθεί συγκεκριμένη και υπαγορευμένη πολιτική. Με βάση τη λογιστική ακολουθία αυτής της καταστροφικής πολιτικής οφείλει να προβεί σε έναν ακόμη δανεισμό τον οποίον πρέπει να συμφωνήσει τώρα με τους εντολείς δανειστές. Πρέπει να συμφωνήσει τώρα τις ρήτρες του νέου δανεισμού γιατί πρέπει να καλυφθούν «τρύπες» των μνημονιακών οικονομικών εντός του 2014 και μάλιστα, πολύ γρήγορα, διότι είναι ραγδαία η κατάρρευση των εσόδων από έμμεσους και άμεσους φόρους από τους Έλληνες πολίτες που δεν μπορούν να πληρώσουν άλλο, και την υπολειτουργία του κράτους, και τους τόκους και τα τοκοχρεολύσια των θαλασσοδανείων…
Υπό αυτές τις συνθήκες, της διακοπής ροής δανειακού χρήματος προς την κυβέρνηση που της ανανεώνει κάθε φορά το χρόνο παραμονής στην εξουσία χωρίς να ωφελεί σε τίποτε την πατρίδα, η κυβέρνηση δεν μπορεί να επιβιώσει. Γι’ αυτό και είναι αναγκασμένη να προσφύγει σε εκλογές, αν δεν βρει δυνατότητα να ανανεώσει τα δάνεια με αποφάσεις δια της Βουλής. Το τελευταίο δεν περνά στην κοινωνία με τίποτα, στην Βουλή περνά ό,τι θέλει το «σύστημα», αλλά αυτό δεν φτάνει πια, αν δεν πληρώνει φόρους σημαντικό μέρος της κοινωνίας.
Το τελευταίο χαρτί του Σαμαρά είναι η αλλαγή προσώπων στην επικοινωνία και στην κυβέρνησή του με σκοπό να δοθεί η ψευδαίσθηση ότι μία νέα ομάδα εργάζεται για να βγει από τα μνημόνια, δηλαδή ότι καίτοι εργάζονται για την εφαρμογή των μνημονίων, είναι εν δυνάμει αντιμνημονιακοί «εκ των έσω». Αυτά βέβαια είναι αστεία, διότι κανείς που είναι διαποτισμένος και πληρωμένος από τα μνημόνια δεν γνωρίζει να σκεφτεί και να πράξει αντιμνημονιακά, παρά μόνο να προσποιηθεί μπορεί. Παρόλα αυτά, το προσεχές διάστημα θα δούμε να εμφανίζονται και να προβάλλονται από τα μνημονιακά μέσα οι «εφεδρείες» του «συστήματος». Τα πιο γερασμένα μυαλά του πολιτικού φάσματος που «εδρεύουν» σε νέα σώματα, όπως για παράδειγμα ο γραμματέας της ΝΔ, Παπαμιμίκος ή ο Γραμματέας του ΠΑΣΟΚ, Ανδουλάκης, η ο Γραμματέας της ΔΗΜΑΡ, Θεοχαρόπουλος.
Αυτά δεν πιάνουν πια, γι’ αυτό ετούτη την περίοδο γίνονται σκληρές διαπραγματεύσεις με εκπροσώπους της τρόικα, να δεσμεύσουν τον Τσίπρα ή κορυφαία στελέχη του, προκειμένου να δοθεί το «πράσινο» φως της διαδοχής με εξασφαλισμένη την μη ύπαρξη ανατροπών από μέρους του, η μη μόνο σε επικοινωνιακό επίπεδο, όταν θα αναλάβει. Να χρησιμοποιηθεί τελικά, ως «ασφαλής βαλβίδα εξαέρωσης» ο ΣΥΡΙΖΑ για την αγανάκτηση του κόσμου και όχι ως δύναμη ανατροπής των Γερμανικών πολιτικών στην Ευρώπη. Όμως υπάρχουν και άλλα κέντρα που επιθυμούν την ανατροπή των Γερμανικών πολιτικών τα οποία φαίνεται να έχουν μιλήσει με το ΣΥΡΙΖΑ και σε αυτά φαίνεται να ποντάρει ο Αλ. Τσίπρας. Κακώς, κατά τη γνώμη μας. Θα έπρεπε να ποντάρει κυρίως σε ένα ευρύ μέτωπο συναίνεσης των πολιτών για ριζικές αλλαγές. Όσο πιο ισχυρό μέτωπο πολιτών διαμορφωθεί στο εσωτερικό, τόσο πιο πολλές συμμαχίες θα εξασφαλίσει στο εξωτερικό για να αντέξει.
Σύντομα θα γνωρίζουμε πως θα καταλήξει το στοίχημα. Το σίγουρο είναι ότι, αν δεν συμμετέχουν σε όλες τις εκλογές που θα γίνουν σύντομα νέα πρόσωπα από την κοινωνία των απλών πολιτών και όχι από την κάστα των κομματικών παραγόντων, και ο ΣΥΡΙΖΑ θα αναγκαστεί να υποκύψει στο «σύστημα».
Πρώτος στόχος βέβαια είναι τα νέα πρόσωπα της κοινωνίας να ξηλώσουν από τις θέσεις τους στην κυβέρνηση, στις περιφέρειες και στον τελευταίο δήμο, όλους τους μνημονιακούς πολιτικούς που μας οδήγησαν στην κατάρρευση ή την βοήθησαν να εγκατασταθεί.
Ο κάθε τόπος και το σύνολο της χώρας δεν θα βγει ποτέ από την κατάρρευση, αν δεν ξηλωθεί και ο τελευταίος εκπρόσωπος των πολιτικών που μας έφεραν στην καταστροφή. Αυτοί που μας κατάστρεψαν, δεν μπορούν να μας «σώσουν».
Τελεία και παύλα.-
ΚΩΣΤΑΣ Ν. ΔΡΑΓΑΤΗΣ 