Ο ΑΜΕΤΑΝΟΗΤΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΑ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟΣ
ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ | Του Κ.Ν.Δραγάτη …
ΚΑΘΕ φόρα που κάποια είδηση κυκλοφορεί διεθνώς για την οικονομία της Αργεντινής, οι πολίτες θα έχουν προσέξει ότι με αυτόματο τρόπο ενεργοποιούνται οι «παπαγάλοι» πολιτικοί και δημοσιογράφοι του μνημονίου (σ.σ: οι οποίοι πληρώνονται από τους φόρους και τα δάνεια που έχουν χρεωθεί στους Έλληνες). Αποδίδονται με μανία σε μία προσπάθεια προκειμένου να καταδείξουν την λατινοαμερικάνικη χώρα ως το κακό παράδειγμα που οποίου οι πολίτες δήθεν «βασανίζονται» διότι – τάχα – δεν ακολούθησε η κυβέρνηση της τον δρόμο της «αρετής» που έχει ακολουθήσει η συγκυβέρνηση των μνημονίων και των θανάτων των Ελλήνων.
Η αλήθεια βεβαίως, δεν έχει καμία σχέση με την περιγραφή των Βενιζέλων, των Γεωργιάδηδων και των άλλων που έχουν αναλάβει να καταστρέψουν τη χώρα μας.
Η Αργεντινή έχει προηγηθεί σε όλα σε σχέση με την Ελλάδα. Οι δικοί της Γ. Παπανδρέου, Αντ. Σαμαράς, Ευ. Βενιζέλος κ.α φρόντισαν τα χρόνια που προηγήθηκαν από το 2001 να κακοδιαχειριστούν, να διασπαθίσουν, να καταχρεώσουν με αδιαφάνεια και διαπλοκή το κράτος τους. Όποιοι απέμειναν από αυτούς κήρυξαν τη χώρα σε πτώχευση και άρχισαν με μανία – χωρίς να αναλάβουν καμία απολύτως ευθύνη – να υλοποιούν τη συνταγή του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (ΔΝΤ) στο οποίο …
εντάχθηκαν και έλαβαν έκτακτα δάνεια για να αντιμετωπίσουν την κρίση και να ανατάξουν την οικονομία της χώρας.
Επί 4 σχεδόν χρόνια η δική τους μνημονιοακή κυβέρνηση ξεπούλησε κρατικές υπηρεσίες, ονομάζοντας τις πράξεις αυτές «μεταρρυθμίσεις», «ιδιωτικοποιήσεις», «απελευθέρωση των μονοπωλίων» και άλλα παρόμοια που μάλλον κάτι μας θυμίζουν.
Παρά αυτές τις «ενέργειες» για το «καλό» του λαού της Αργεντινής, το 2005 οι πολίτες της χώρας είχαν εξαθλιωθεί τόσο, ώστε να αντιδράσουν με πολλαπλές διαδηλώσεις και να οδηγήσουν το παλαιό πολιτικό τους σύστημα που είχε οδηγήσει την χώρα στην καταστροφή και που από το 2001 έως το 2005 λειτουργούσε για να τη «σώσει», στην άτακτη φυγή και την κοπάνα …
Το κενό που δημιουργήθηκε κάλυψε κατόπιν εκλογών ο Κίχνερ, ο συχωρεμένος πια σύζυγος της σημερινής προέδρου της χώρας. Με την στήριξη της πλειοψηφίας των πολιτών ο Κίχνερ άλλαξε την πολιτική. Η χώρα αποφασίστηκε να σταματήσει να δανείζεται από το ΔΝΤ, να ξεπουλά κρατική περιουσία (σ.σ: δεν είχε μείνει και τίποτε όρθιο) καθώς και να μην πληρώνει τους τοκογλύφους της οι οποίοι προέρχονταν κυρίως από την Αμερική.
Μετά από 9 χρόνια οι δείκτες της οικονομίας της χώρας έχουν αλλάξει προς το καλύτερο και απέχουν παρασάγγας από την κατάσταση στην οποία βρίσκεται σήμερα η Ελλάδα. Η καθημερινότητα στην Αργεντινή δεν έχει καμία απολύτως σχέση με αυτή που συναντούμε στους δρόμους της χώρας μας, παρά του ότι δεν πρόκειται για παράδεισο, μετά από τόσες δοκιμασίες. Οι εταιρείες της χώρας παράγουν και εξάγουν και αυτές αποτελούν την κινητήρια δύναμη της χώρας η οποία από το 2001 ΔΕΝ ΔΑΝΕΙΖΕΤΑΙ ΑΠΟ ΚΑΝΕΝΑΝ (σ.σ: εκτός από τα δάνεια χρεοκρατίας που είχε πάρει από το ΔΝΤ μέχρι το 2005, όπως είπαμε).
Το σημαντικότερο όμως είναι ότι έχει καταθέσει σε λογαριασμούς σε όλο τον κόσμο το 40% των χρεών της του 2001, δηλαδή έχει απαλείψει το επαχθές χρέος της, κατόπιν σχετικής συμφωνίας που πέτυχε με το 92 % των πιστωτών της.
Το 8% των χρεών της αγοράστηκε από κερδοσκόπους οι οποίοι πέτυχαν με τη συνδρομή αμερικανού δικαστή την εμπλοκή καθαίρεσης του «κακού» χρέους της. Η Αργεντινή αποφάσισε να μην ενδώσει στις απαιτήσεις αυτού του «8%» που ζητούσε να πληρωθεί με κέρδος 1300%!!!
Η κυβέρνηση της Αργεντινής αποφάσισε να μην ενδώσει, διότι θα τίναζε στον αέρα τη συμφωνία με το 92% των παλαιών πιστωτών της να τους καταβάλει το 40% των χρεών, ως νόμιμα και αποδεκτά.
ΟΓΚΩΔΗ ΨΕΜΑΤΑ
Αυτή την πραγματικότητα θέλησε να διασκεδάσει πιο εκλεπτυσμένα από τις «χοντράδες» Γεωργιάδη, Βούλτεψη, Κωνσταντινόπουλου, το σαββατοκύριακο που μας πέρασε ο αντιπρόεδρος Ευ. Βενιζέλος.
Για να το κάνει αυτό:
1) Παράλειψε να αναφέρει τους οικονομικούς δείκτες της Αργεντινής που απέχουν έτη φωτός επί το θετικότερο – δεδομένων των συνθηκών – από αυτούς που έχει αυτή τη στιγμή η Ελλάδα. Το χρέος της κινείται στο 60% του ΑΕΠ της (σ.σ: η Ελλάδα, μετά από όσα έχουμε ζήσει και ζούμε, βρίσκεται στο 175%), έχει 7% ανεργία και πολλά άλλα.
Το σπουδαιότερο όμως είναι ότι δεν αντιμετωπίζει κρίση εθνικής κατάθλιψης στον πληθυσμό της και ειδικά το νεότερο τμήμα του.
2) Αποσιώπησε το πολιτικό πλαίσιο της σύγκρισης που επιχειρεί να κάνει μεταξύ Αργεντινής και Ελλάδας, δηλαδή ότι στην Ελλάδα ακόμη κυβερνούν αυτοί που οδήγησαν τη χώρα στην κρίση (συμπεριλαμβανομένου και του εαυτού του), ενώ στην Αργεντινή επιχειρούν να ανατρέψουν τα αρνητικά δεδομένα άλλοι από αυτούς που τα δημιούργησαν.
ΚΑΙ ΠΡΟΣΟΧΗ: Αυτοί οι «άλλοι» δεν είναι αριστεροί, ούτε Συριζαίοι, ούτε κομμουνιστές.
Αστοί με πολιτική την οποία ονομάζουν «πατριωτική» είναι. Μάλιστα, αρκετές φορές έχουν κάνει «παλινδρομήσεις» και λάθη επί της πολιτικής την οποία οι ίδιοι έχουν εξαγγείλει, είτε για λόγους λαϊκισμού προ εκλογών, είτε για να «κλείσουν το μάτι» σε κεφαλαιούχους.
3) Παραθέτει οικονομικούς δείκτες της υπονοούμενης δικής του «επιτυχίας» περικοπής επαχθούς χρέους (σ,σ: PSI) αποκρύπτοντας ότι η περικοπή αυτή οδήγησε τους Έλληνες μικροομολογιούχους στην καταστροφή, τα ασφαλιστικά ταμεία και άλλους οργανισμούς του δημοσίου στην πλήρη απώλεια των περιουσιών ασφαλούς λειτουργίας τους και ένα σωρό άλλα δεινά.
4) Όμως το σπουδαιότερο είναι ότι αυτό το «κούρεμα» για το οποίο επαίρεται ο Βενιζέλος, στο σκέλος που αφορά χρήματα πιστωτών του εξωτερικού (κράτη της Ε.Ε πια) αυτά ήταν ανύπαρκτα. Δεν ήταν κανονικό χρήμα που έχει πάρει η χώρα αλλά χρονίζοντα πανωτόκια και εγγυήσεις, «χαρτιά». Αυτή την «ανταλλαγή» η χώρα την πλήρωσε και την πληρώνει με την παραίτηση από την εθνική της κυριαρχία, από την εθνική της άμυνα, την υποθήκευση του μέλλοντος του λαού της και την απώλεια κρατικής περιουσίας, ακόμη και εθνικού χώρου.
Ο Ευ. Βενιζέλος επιχείρησε να συγκρίνει εντελώς ανομίες περιπτώσεις σε ένα παραλήρημα ενοχής, λαϊκισμού και προπαγάνδας. Κανονικά, δεν θα έπρεπε να επιχειρήσει κάτι τέτοιο αναλογιζόμενος τις υπογραφές που έχει βάλει ο ίδιος, τόσο ως ένας από τους βασικούς πρωταίτιους για την λεγόμενη κρίση (π.χ: Ολυμπιακοί Αγώνες, δαπάνες και δημόσια έργα), όσο και ως διαχειριστής στην αντιμετώπιση της με τρόπο που οδήγησε τη χώρα σε μεγαλύτερα βάθη οικονομικής και κοινωνικής καταστροφής (PSI, δάνεια σε ΜΜΕ, υπογραφή μνημονίων και μεσοπρόθεσμου, αγγλικό δίκαιο κα).
Ως νομικός θα έπρεπε να αναλογιστεί ότι ένας δικαστής θα εξετάσει αλλιώς την περίπτωση κάποιου που προξένησε μεγάλο κακό, σε σχέση με έναν άλλον που αφού προξένησε μεγάλο κακό, διαχειρίστηκε υποθέσεις προξενώντας ακόμη μεγαλύτερο. Και από επάνω, προσπαθούσε με ψέματα να διασκεδάσει και τις εντυπώσεις.
Ο Ευ. Βενιζέλος μάλλον επενδύει στο γεγονός ότι τα τελευταία 200 χρόνια το νεοελληνικό κράτος δεν δικάζει ποτέ τους καταστροφείς της χώρας και έχει δίκιο από την πλευρά του.
Προστατεύονται από πρεσβείες και αργότερα τα ονόματα τους μπαίνουν σε δρόμους.
Βεβαίως, η ιστορία έχει δείξει ότι γίνονται – φευ – και «ατυχήματα» …
Υ.Γ:
1) Θα μπορούσε κανείς για ώρες να καταγράφει τις αντιφάσεις του κειμένου του Ευ. Βενιζέλου. Όμως ενδιαφέρον έχει αυτή που αναφέρεται στο αγγλικό δίκαιο. Έχει δίκιο ότι για την δέσμευση απαιτήσεων εξακολουθεί να ισχύει το ελληνικό δίκαιο. Το ίδιο ακριβώς ισχύει και στην περίπτωση της Αργεντινής όμως. Οι δικές τους μνημονιακές κυβερνήσεις – πριν εκδιωχθούν – είχαν υπογράψει δικαιοδοσία των αμερικανικών δικαστηρίων. Και εκεί, για την εκτέλεση απαιτήσεων έχουν ισχύ τα δικαστήρια της Αργεντινής.
Τότε – κατά τη λογική Βενιζέλου – ποιο είναι το πρόβλημα της Αργεντινής για το οποίο άξιζε να γράψει άρθρο;
2) Άλλη μία περίπτωση δομικής γκάφας στο σκεπτικό του άρθρου του Ευ. Βενιζέλου είναι ότι επιχαίρει που εμείς είμαστε στην Ευρωπαϊκή Ένωση, τόσο, σαν να είναι επίτευγμα των μνημονιακών κυβερνήσεων η αξιοποίηση της θέσης μας σε αυτόν τον οργανισμό με σκοπό το «βέλτιστο» αποτέλεσμα διαπραγμάτευσης επί του χρέους.
Μα αν η Αργεντινή έχει καταφέρει σχεδόν τα πάντα, πλην της συνεννόησης με το 8% των κατόχων παλαιών ομολόγων, προκειμένου να εξέλθει από την κρίση – ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΣΕ ΚΑΠΟΙΟ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟ ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΟ ΤΗΣ Ε.Ε ΚΑΙ ΧΩΡΙΣ ΔΑΝΕΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΑΓΟΡΕΣ – τότε η κυβερνητική πολιτική Κίχνερ με τους δείκτες οικονομίας που έχει πετύχει οι οποίοι είναι σαφέστατα κατά πολύ καλύτεροι από της Ελλάδας, δεν έχει απλώς πετύχει, αλλά έχει κάνει ΘΑΥΜΑ ΘΑΥΜΑΤΩΝ!
ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ: ΕΔΩ
ΚΩΣΤΑΣ Ν. ΔΡΑΓΑΤΗΣ 