Επεξεργάζονται μόνο την επικοινωνιακή διαχείριση
της καταστροφής των πολιτών, τίποτε άλλο!
ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ | Του Κ.Ν.Δραγάτη …
ΤΟ ΝΕΟ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΚΟ ΚΟΛΠΟ που ετοιμάζει η κυβέρνηση του μνημονίου μαζί με την τρόικα και τους ψευδοχρεοκράτες εναντίον των πολιτών είναι ότι για να υπάρξουν φοροελεφρύνσεις για τους Έλληνες που έχουν ακόμη να πληρώσουν, θα πρέπει να επιτραπούν οι κατασχέσεις για όσους κατέστησε οφειλέτες η πολιτική που ακολούθησαν τα τελευταία 5 χρόνια η συγκυβέρνηση και οι χρεοκράτες.
Έτσι, θα εμφανιστεί η κυβέρνηση με ένα νέο διχαστικό δίλλημα: «Είτε θα ικανοποιήσουμε το αίτημα της τρόικα να αρχίσουν κατασχέσεις και στη συνέχεια, θα εγκριθούν κάποιες φοροελαφρύνσεις, είτε δεν θα προχωρήσουμε σε αυτό που μας ζητά η τρόικα και θα συνεχίσει η επιβολή φόρων».
Με αυτό το δίλλημα θα προσπαθήσουν οι συγκυβερνώντες, αφενός να μεταφέρουν τις ευθύνες για την κατάργηση του νόμου Κατσέλη στην τρόικα, αλλά αφετέρου να «οχυρωθούν» στην επίθεση που θα δεχθούν από ψηφοφόρους πίσω από τους πολίτες που θα πιστέψουν το ψευδοδίλλημα (σ.σ: θα διεκδικήσουν την ψήφο τους ως ελάχιστο ποσοστό αυτοδιάσωσης και στις επικείμενες εκλογές). Ότι τάχα υπάρχουν οι ίδιοι που πληρώνουν και συνεπώς, αξίζει να «σωθούν» αφού θα αρχίσουν να πληρώνουν λιγότερους φόρους, και κάποιοι άλλοι συμπολίτες οι οποίοι είναι «μπαταχτζήδες» των οποίων είναι δίκαιο να τους πάρει το κράτος τις ιδιοκτησίες.
Ο διχασμός αυτός είναι απολύτως ψευδεπίγραφος. Εκείνο που χωρίζει τους σημερινούς ενήμερους πολίτες, με εκείνους που έχουν κατασταθεί οφειλέτες, είναι ο χρόνος. Όποιος δεν έχει πάρα πολλά μετρητά φυλαγμένα και δεν ανήκει στους επιχειρηματικούς και πολιτικούς κύκλους που μας «έριξαν» στο μνημόνιο, αργά ή γρήγορα, είτε έχει κάποια εισοδήματα, είτε όχι, θα βρεθεί στους οφειλέτες.
Η πολιτική που ασκεί η κυβέρνηση δεν είναι αποφασισμένη με βάση τον στόχο η χώρα και οι πολίτες της να εξέλθουν κάποτε από τα χρέη και την κρίση. Ο στόχος είναι πολιτικός με ταξικά κριτήρια.
Η κανονική ζωή, κάποιος ευχάριστος χρόνος και η ιδιοκτησία ως ασφάλεια, δεν θα υπάρχουν για όλους τους ανθρώπους της μικρομεσαίας ελληνικής τάξης. Θα βρίσκονται όλα, είτε υπό κατάσχεση, είτε υπό το χρέος, είτε υπό το άγχος να εξοφληθούν στο όριο.
Ο πλούτος της τάξης αυτής ή τα χρέη της μεταφέρονται ήδη στην ελάχιστη μειοψηφία του συστήματος διαχείρισης της χώρας και των υπαλλήλων τους. Δηλαδή μία πολιτικοεπιχειρηματική ελίτ ΝΔ και ΠΑΣΟΚ η οποία αποτελεί την εποπτεύουσα τάξη στη χώρα μας, που δίνει λόγο στους χρεοκράτες του εξωτερικού που εκμεταλλεύονται τους πόρους της χώρας. Για την εποπτεία αυτή λαμβάνουν γενναία μερίδια ποσοστών από τη ληστεία αυτού του πλούτου.
Η ΣΚΕΨΗ ΚΑΘΕ ΕΛΛΗΝΑ της πρώην μικρομεσαίας και νυν φθίνουσας τάξης πρέπει να βρίσκεται ακλόνητα και αμετακίνητα εστιασμένη στο πως θα απαλλαγεί από τη συγκυβέρνηση ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, όσο το δυνατόν πιο γρήγορα και όσο το δυνατόν πιο ειρηνικά.
Τα φληναφήματα περί «σταθερότητας» κλπ, είναι τα γνωστά κόλπα για τη διατήρηση του δηλητηρίου μέσα στον οργανισμό της χώρας, κάτι που σημαίνει αργός θάνατος, αλλά βέβαιος θάνατος.
Αυτό που έχουμε τώρα, είναι πολύ χειρότερο από την «αστάθεια». Έχουμε ακινησία. Τίποτε δεν δρομολογείται. Τίποτε δεν παράγεται, τίποτε δεν επενδύεται που να είναι προσβάσημο. Όποιος είναι συνδεδεμένος με τη διαπλοκή θα μπορεί να πληρώνει τους λογαριασμούς του και να επιβιώνει για πάντα. Όποιος δεν θέλει ή δεν μπορεί, «τρώει» τυχόν έτοιμα αποθέματα, και καταστρέφεται στη συνέχεια σαν οφειλέτης.
Το δίλλημα είναι μόνο ένα για την πλειοψηφία των Ελλήνων: Είτε άμεση ανατροπή αυτών που μας έφεραν στην κρίση, είτε βέβαιος οικονομικός θάνατος και αναξιοπρέπεια ζωής μέχρι και τον φυσικό θάνατο.
ΚΩΣΤΑΣ Ν. ΔΡΑΓΑΤΗΣ 