Παρακολουθώντας την συνεδρίαση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για πρώτη φορά, με τη συμμετοχή του Έλληνα Πρωθυπουργού
ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ | Του Κ.Ν.Δραγάτη…
Παρακολουθώντας τη συνεδρίαση στο ευρωπαϊκό κοινοβούλιο κατάλαβα τα εξής:
1. Στην Ευρωπαϊκή Ένωση και ειδικά στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο δεν υπάρχει καμία διαφορά από τον τρόπο που χωρίζονται και παρατάσσονται τα συμφέροντα και οι πολιτικές δυνάμεις στο εσωτερικό της χώρας μας. Άρα, επιβεβαιώνεται ότι το «πρόβλημα της Ελλάδας» δεν είναι ελληνικό, αλλά ευρωπαϊκό, τουλάχιστον ως προς τους παράγοντες που το προκαλούν. Δεν είναι καταρχήν οικονομικό, αλλά καταρχήν πολιτικό. Δεν επιβεβαιώνεται καμία δήθεν ανώτερη ποιότητα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο σε σχέση με το ελληνικό κοινοβούλιο. Αυτή τη στιγμή κυρίως, αλλά και από την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Ένωσης έως σήμερα, στον υπερεθνικό οργανισμό που είμαστε ενταγμένοι επικρατεί η δεξιά βορειοευρωπαϊκή συντηρητική αντίληψη για την ύπαρξη και το μέλλον της Ευρώπης που εξυπηρετεί τα ακραία καπιταλιστικά πολυεθνικά ευρωπαϊκά (και όχι μόνο) συμφέροντα.
2. Ο πολιτικός λόγος των βασικών κομμάτων που ασκούν την εξουσία και εχουν την ιδεολογική ηγεμονία αυτή την περίοδο στην Ευρωπαϊκή Ένωση έλκει τα επιχειρήματα του από τον πάτο του βαρελιού αφενός του βαθέως λαϊκισμού που απευθύνεται και έχει αναφορά στα βάρβαρα ατομιστικά ένστικτα των ευρωπαίων πολιτών κάθε κράτους μέλους, αφετέρου βολεύει τα συμφέροντα του 10% του πληθυσμού κάθε κράτους μέλους και επιπλέον ενός 20% των σφογγοκωλάριων αυτού του 10% υπαλλήλων και στελεχών εταιρειών κλπ. Πρόκειται για το ΕΛΚ (το κόμμα των ακροδεξιών τραπεζοκαπιταλιστών στο οποίο ανήκει ο Σαμαράς), το κόμμα των κατ’ ευφημισμό φιλελευθέρων και λιγότερο, με μικρότερη ενότητα, το κόμμα των κατ’ ευφημισμό σοσιαλδημοκρατών. Οι τελευταίοι ωστόσο κατέχουν μεγαλύτερο μέρος εξουσίας από τους δεύτερους, ως συνεργάτες των πρώτων. Ομνύουν στο κοινό ευρωπαϊκό μέλλον, αλλά στην ουσία επιθυμούν να υπάρχει η ευρωπαϊκή ένωση μόνο για την εξυπηρέτηση των συμφερόντων που εκπροσωπούν (τράπεζες, πολυεθνικές) εις βάρος της συντριπτικής πλειοψηφίας των πολιτών των κρατών.
3. Συνεπώς, υπάρχει ένα ολιγαρχικό, γι’ αυτό και αντιδημοκρατικό, καθεστώς στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Πρέπει να ανατραπεί με κατεύθυνση το συμφέρον της πλειοψηφίας των ευρωπαϊκών λαών. Αυτό το καθεστώς για να επιβάλλεται και να παραπληροφορεί, έχει το δικό της λεξιλόγιο παρερμηνειών της πραγματικής έννοιας των λέξεων (βλέπε: μεταρρύθμιση). Για να διαδίδει τις απόψεις του και να παρασύρει πλειοψηφίες στα κράτη μέλη, ώστε να στρέφονται εναντίον κάθε νέας προοδευτικής ιδέας, διαθέτει τη συντριπτική πλειοψηφία των εθνικών και υπερεθνικών ΜΜΕ στην υπηρεσία του με χρήματα που πληρώνει το τραπεζικό και εταιρικό κατεστημένο των κρατών και της Ευρώπης.
Αυτά τα ΜΜΕ και οι δημοσιογράφοι τους, έναντι πολλών χρημάτων αναμεταδίδουν το παρερμηνευτικό λεξιλόγιο καθημερινά σε όσους ευρωπαίους πολίτες είναι ευεπίφοροι στην άκριτη αποκλειστική παραπληροφόρηση από τα συστημικά ΜΜΕ και όχι απευθείας από τις πηγές των ειδήσεων.
4. Στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο (και στα αντίστοιχα εθνικά κοινοβούλια στα οποία κυριαρχεί προς το παρόν η ακραία δεξιά των καπιταλιστών) η ηγετική ομάδα του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος πιστεύει ότι οι φασίστες της Λεπέν είναι μία διαφορετική πολιτική οργάνωση από τους ίδιους που τη «γέννησαν» είτε εκ της σαρκός τους, είτε με τις ακραίες ολιγαρχικές, αντιλαϊκές πολιτικές τους ωθώντας στη δημιουργία νεοφασιστικών κομμάτων σχεδόν παντού στην Ευρώπη.
Επίσης, θεωρούν ότι κάθε αριστερό δημοκρατικό κόμμα είναι το ίδιο ακραίο με τους φασίστες!!! Δηλαδή, χρησιμοποιούν την τεχνική του Μαρκαρθισμού αλλά και άλλων ακραίων ανθρωποφάγων, συκοφαντικών πολιτικών ρευμάτων ανά τον κόσμο που μετά τον πόλεμο 40 – 44′ ονόμαζαν «χιτλερικό» κάθε κόμμα και κάθε ιδεολογία που έμπαιναν εμπόδιο στα πολιτικά και οικονομικά συμφέροντα που εκπροσωπούσαν. Χρησιμοποιούσαν την ανάμνηση ενός απεχθούς προσώπου για την πλειοψηφία των πολιτών, του Χίτλερ, για να ταυτίσουν με αυτό τον πολιτικό τους αντίπαλο, προσδοκώντας οι πολίτες να μισήσουν όχι βάσιμα, αλλά συνειρμικά τον πολιτικό τους αντίπαλο. Με καθυστέρηση λίγων ετών, η ακροδεξιά των καπιταλιστών της σημερινής Ευρωπαϊκής Ένωσης, δηλαδή η ηγετική ομάδα του ΕΛΚ και κάποιοι «πρωταγωνιστές» σοσιολδημοκράτες, αντιπροσωπεύουν την σχολή του Σικάγου, των Ρήγκαν και Μπους, της Θάτσερ, στην εφαρμοζόμενη πολιτική τους και στις μαύρες μεθόδους τους.
5. Το μέσο επίπεδο του ευρωπαίου βουλευτή στην καλλιέργεια και στη μόρφωση (όχι κατ’ ανάγκη στην εξειδίκευση που είναι αδιάφορη γνώση για την πολιτική) είναι το ίδιο χαμηλό με το μέσο του Έλληνα βουλευτή. Αν κάποιος ισχυριζόταν ότι το επίπεδο του μέσου Έλληνα βουλευτή είναι λίγο καλύτερο από αυτό του μέσου Ευρωπαίου, δεν θα είχε άδικο, όπως είδαμε στην επίμαχη συνεδρίαση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.
Ο φασισμός, ΚΑΙ στο ευρωπαϊκό κοινοβούλιο, έχει παραχθεί και αξιοποιείται από την ακροδεξιά του ΕΛΚ και κάποιους σοσιαλδημοκράτες, για να υπονομεύεται η αξιοπιστία κάθε πραγματικού δημοκράτη, και κάθε αριστερού. Αν λέει «καλημέρα» ένας φασίστας και λέει και ένας δημοκράτης, οι ακροδεξιοί του ΕΛΚ και κάποιοι σοσιαλδημοκράτες σπεύδουν να πουν στα μικρόφωνα του κοινοβουλίου ή των καναλιών τους ότι οι δημοκράτες και οι αριστεροί είναι το ίδιο με τους φασίστες, τους οποίους – όπως είπαμε και θα τονίσουμε ξανά – δημιούργησαν οι ίδιοι με την παρότρυνσή τους και τις πολιτικές τους.
Συνεπώς, οι ακροδεξιοί καπιταλιστές και οι φασίστες θα εκλείψουν, όταν ηττηθούν οι σημερινές ηγεσίες των δεξιών κομμάτων, όπως η Νέα Δημοκρατία του Σαμαρά, παντού στην Ευρώπη.Οι ευρωβουλευτές της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ και του ΠΟΤΑΜΙΟΥ αποδείχθηκαν κατώτεροι των περιστάσεων. Η παρουσίες τους στο ευρωκοινοβούλιο κατά τη συζήτηση στην οποία συμμετείχε ο Πρωθυπουργός της Ελλάδας κινήθηκαν από την κάκιστη εγωπαθητική της Καϊλή, μέχρι κάποιες μειοδοτικές που δεν αξίζουν ούτε καν να ονομαστούν. Οι Κύπριοι, σοφότεροι, σιώπησαν, πλην ενός κακομοίρη που ανήκε στο ΕΛΚ.
6. Με την συνεδρίαση και κυρίως, τη μετάδοση της σημερινής (08|07|15) συνεδρίασης του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου κατάρρευσε με πάταγο άλλο ένα «επιχείρημα» των νεοδημοκρατών και των πασοκτζήδων «σωτήρων» των τελευταίων χρόνων, ότι «όλη η Ευρώπη είναι εναντίον μας».
Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο είναι διχασμένο βαθιά με αφορμή το «ελληνικό ζήτημα» και αιτία τις ολιγαρχικές ευρωπαϊκές πολιτικές. Υπάρχουν πάμπολλες φωνές που στηρίζουν μία έντιμη συμφωνία για την Ελλάδα και αλλαγή πολιτικής στην Ευρώπη εναντίον της λιτότητας από την ομάδα των σοσιαλδημοκρατών, των πράσινων, ακόμη και των φιλελεύθερων. Υπάρχει πλήρης υποστήριξη στην Ελλάδα από τους αριστερούς και ανεξάρτητους, μεγάλο μέρος των πράσινων καθώς και τους ευρωσκεπτικιστές ευρωβουλευτές.
7. Ο Τσίπρας αξιοποίησε μία λαμπρή ευκαιρία να ρίξει το παραβάν της πραγματικής κατάστασης στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και στην Ευρώπη.
Αξιοποίησε μία λαμπρή ευκαιρία να αντιμετωπίσει με απόλυτη υπεροχή μπροστά στα μάτια εκατομμυρίων ευρωπαίων πολιτών, τους εκπροσώπους των ακροδεξιών καπιταλιστικών πολιτικών. Έβαλε άλλο ένα βάρος στις δικές τους πλάτες για την ευθύνη του μέλλοντος του ευρώ και της Ευρώπης. Διέρρηξε επικοινωνιακά το μπλοκ των συστημικών ΜΜΕ για να ακουστεί η κατάσταση της ταξικής οικονομικής πολιτικής που ασκείται βάναυσα εις βάρος των μικρομεσαίων και φτωχών τάξεων των ευρωπαϊκών λαών, υπέρ των τραπεζικών συμφερόντων.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ
Κατόπιν αυτών, γνώμονας της ελληνικής πολιτικής, της ελληνικής κυβέρνησης και των κριτηρίων του ελληνικού λαού πρέπει να είναι το συμφέρον επιβίωσης της χώρας. Καταρχάς εντός Ευρωπαϊκής Ένωσης, αλλά αν δεν συμφέρει την Ελλάδα, συντεταγμένα, μένουμε μόνο στην Ευρώπη, στην οποία υπάρχουμε από πάντα, ως γεννήτορες του εποικοδομήματος της.
ΚΩΣΤΑΣ Ν. ΔΡΑΓΑΤΗΣ 