ο Διεφθαρμένος “Ορθολογισμός” (βλέπε: Νεοφιλελευθερισμός),
ο Λαϊκισμός και ο Φασισμός!
ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ | Του Κ.Ν.Δραγάτη…27.06.17
Είναι η πολλοστή φορά που γίνεται αναφορά από τους αυτόκλητους εκπροσώπους του φιλελευθερισμού στην παραδομένη στα μνημόνια Ελλάδα εναντίον – δήθεν – του λαϊκισμού. Τέτοιο είναι το περιεχόμενο του άρθρου του Αλ. Παπαχελά στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, όπως δημοσιεύτηκε στις 26/06/17.
Δήθεν το άρθρο αφορά τον λαϊκισμό που συναντά κανείς στον “φιλελεύθερο” χώρο, για να πείσει ότι εμφανίζεται κατ’ εξαίρεση σε αυτόν, ενώ είναι ίδιον σε άλλους ιδεολογικούς χώρους, πλην ομοίως συστημικούς (υπό το καπιταλιστικό σύστημα νεοφιλελεύθερου τύπου).
Η άποψη μου είναι ότι οι εμφανιζόμενοι σαν «φιλελεύθεροι» (sic) λειτουργοί του ξενοκίνητου νεοφιλελευθερισμού στη χώρα μας, όποτε οικτίρουν τον λαϊκισμό δεν κάνουν τίποτε άλλο από το να υποκρίνονται. Στην ουσία αναφέρονται στον σιαμαίο αδελφό της δικής τους «θεάς», της πολιτικής εξαπάτησης ή αλλιώς του νεοφιλελευθερισμού, που έχουν (κοινό) πατέρα, τον καπιταλισμό, και μικρό αδελφό τον φασισμό.
Και εξηγούμαι:
1) Ο λαϊκισμός που τάχα δεν αρέσει στον Αλ. Παπαχελά είναι ο πολιτικός μη λόγος του ΣΥΡΙΖΑ και του Τσίπρα. Ξεχνά όμως, ότι ο Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έκαναν τίποτα για να ανέλθουν στην εξουσία. «Εργάστηκαν» γι’ αυτόν με τις πολιτικές τους που εξαπατούσαν τους πολίτες και μάλιστα κατ’ επανάληψη Πρωθυπουργοί όπως ο Κ. Σημίτης και υπουργοί όπως ο Στουρνάρας, ο Γιαννίτσης, ο Παπαδόπουλος, ο Αλογοσκούφης, ο Μητσοτάκης και άλλοι πολλοί που το δήθεν φιλελεύθερο, νεοφιλελεύθερο, αστικό, καπιταλιστικό σύστημα θεωρεί «ορθολογιστές». Τα μνημόνια αυτών των «ορθολογιστών», σαν τον καλό καιρό απλώς «ωρίμασαν» τον ερχομό του Αλ. Τσίπρα.
Η πολιτική εξαπάτηση συνίσταται:
– στην αλλοίωση του πολιτεύματος από συμμετοχικό σε αντιπροσωπευτικό,
– στην μόνιμη και σταθερή υπονόμευση της οικονομίας της δημοκρατίας με συσσώρευση πλούτου για τα αστικά συμφέροντα με κομπίνες και διάχυση της διαφθοράς (για να καθιερωθεί – ατύπως – στην κοινωνία),
– στην παράδοση του ελέγχου της χώρας σε ξένους οργανισμούς και συμφέροντα.
2) Ο «μύθος» των «ξένων κέντρων» που ευθύνονται σε υπέρτερο βαθμό από κάθε άλλη αιτία για την κατάντια της χώρας, «κέντρα» στα οποία σήμερα ρίχνει την κατάρα ο λαϊκισμός του Αλ. Τσίπρα, τον οποίο τάχα μέμφεται ο Αλ. Παπαχελάς, δεν θα είχε ανταπόκριση στους πολίτες, αν ο «ορθολογισμός» που κερδίζει την εξουσία στην χώρα – πάντα με την βοήθεια των ξένων δυνάμεων – από το 1829 μέχρι και σήμερα, δεν είχε φροντίσει με εμμονική επιμέλεια να τον καταστήσει αληθινό!
Ακόμα και ο Αλ. Παπαχελάς αναγνωρίζει τον «μύθο», που κατά τα άλλα καταγγέλλει, στο επίμαχο κείμενό του, αναφερόμενος σε αποστροφή του κειμένου ότι ο λαός ξεχνά ότι «μας βοήθησαν»!
Ο Αλ. Παπαχελάς καλλιεργεί τον μύθο της «βοήθειας» των «συμμάχων» που η επιστήμη της γεωπολιτικής και η εμπειρία δεν αποδέχονται, βάζοντας από την «πίσω πόρτα» τα ξένα κέντρα στην ίδια την λογική του κειμένου του.
3) Το πρότυπο του Πρωθυπουργού/»ήρωα» το οποίο τάχα ενοχλεί – ως λαϊκιστικό φαινόμενο – τον Αλ. Παπαχελά, το καλλιέργησε και το έστησε στην ελληνική κοινωνία ο «ορθολογισμός» του μοντέλου δημοκρατίας δυτικού, «πατριαρχικού» τύπου. Με τους προσαγορευόμενους «εθνάρχες» τύπου Βενιζέλου ή Καραμανλή και τους «αρχιστρατήγους» τύπου πρίγκιπα Κωνσταντίνου, Παπάγου, που μας «έσωναν» κάθε φορά από τις «μεγαλύτερες» καταστροφές, αφού πρώτα είχαν εργαστεί αόκνως οι ίδιοι με τους «συμμάχους» για να μας βρουν οι μεγάλες!
Ο Αλ. Παπαχελάς κάνει πως δεν γνωρίζει ότι ο Αλ. Τσίπρας και ο λαϊκισμός του είναι το alter ego του συστήματος το οποίο προσεπικαλείται για να λυτρώσει τώρα την χώρα από τα δεινά της: το επονομαζόμενο «φιλελεύθερο», πλην απλώς νεοφιλελεύθερο.
Πρόκειται για τις δύο αλληλοσυμπληρούμενες πλευρές του ίδιου ακριβώς νομίσματος.
Ο λαϊκισμός είναι η «κουρτίνα» για να ανέλθουν εναλλακτικές, εφεδρικές δυνάμεις του ίδιου συστήματος προκειμένου να ψηφίσουν γρηγορότερα και πιο σκληρά νεοφιλελεύθερα μέτρα υπέρ των ολιγαρχικών επιχειρηματικών συμφερόντων για τα οποία κόπτεται ο διεφθαρμένος «ορθολογισμός» του νεοφιλελευθερισμού.
Ο Αλ. Παπαχελάς κάνει ότι δεν γνωρίζει πως η ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ, το ΠΟΤΑΜΙ, η ΕΝΩΣΗ ΚΕΝΤΡΩΩΝ, η ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ και οι λοιπές εφεδρείες του συστήματος δεν θα υπήρχαν στο προσκήνιο εξαιτίας – άλλες του πρώην και άλλες του νυν, όλες του σύγχρονου – διαρκούς ανέντιμου (μη) πολιτικού λόγου και βίου τους.
Η όχι απλώς ανέντιμη αλλά και επαίσχυντη πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ να λέει ότι είναι αριστερό κόμμα και να εφαρμόζει την νεοφιλελεύθερη «συνταγή» των μνημονίων,
είναι ο λόγος που δημιουργεί την επίπλαστη ανάγκη των πολιτών να ξεφορτωθούν κάποτε τους ψεύτες, ακόμη και αν πρέπει – ελλείψει λαϊκού, μετωπικού πολιτικού υποκειμένου – να απευθυνθούν στους εγνωσμένου κύρους και παρελθόντος, πολιτικούς απατεώνες.
Ο Αλ. Παπαχελάς εμφανίζεται να μην γνωρίζει ότι είναι υποχρέωση του συστήματος να κατηγορεί τον Τσίπρα για λαϊκισμό, προκειμένου να ξεπλύνει τον διεφθαρμένο «ορθολογισμό» και να τον εγκαταστήσει ξανά στην εξουσία.
Όπως ακριβώς συνέβη πρόσφατα στην Γαλλία, όπου ξαφνικά κατασκευάστηκε ο «αθώος» και «νέος» Μακρόν που θα σώσει την Ευρώπη, την Γαλλία, την δημοκρατία, τον «ορθολογισμό» … λες και δεν ήταν ο μαμμόθρεφτος αστός, πρώην μεγαλοτραπεζίτης, υπουργός της νεοφιλελεύθερης, δήθεν σοσιαλδημοκρατικής κυβέρνησης του φαυλεπίφαυλου Ολάντ, ο οποίος εξέθρεψε την «ρέντα» της λαϊκίστριας και φασίστριας Λεπέν, στην οποία οφείλεται η εκλογή του νεοφιλελεύθερου Μακρόν.
Συνεπώς, ο διεφθαρμένος «ορθολογισμός» (βλέπε: νεοφιλελευθερισμός), ο λαϊκισμός και ο φασισμός είναι αγαπημένα αδέλφια της ίδιας οικογένειας, του νεοφιλελεύθερου καπιταλισμού της εποχής μας, για τα οποία κανείς εκπρόσωπος του δεν δικαιούται να ολοφύρεται, απλώς διότι υποκρίνεται με περίσσιο θράσος.
———————————————————————————————–
Δείτε εδώ το άρθρο του Αλ. Παπαχελά:
http://ysterografa.gr/αλ-παπαχελάς-ο-λαϊκισμός-ζει-και-βασιλ/
ΚΩΣΤΑΣ Ν. ΔΡΑΓΑΤΗΣ 