Μεγάλη χαρά στο φτωχικό μας!
Ο πρώην Υπουργός Εξωτερικών της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, κ. Ν. Κοτζιάς, στις 15 Μαρτίου ανάρτησε ένα μικρό κείμενό που δημοσίευσε στο προφίλ του στο fb το οποίο ενίοτε παρακολουθώ μέσω τρίτων που το ανακυκλώνουν.
Συγκεκριμένα, παρέθετε τις πληροφορίες που ακολουθούν και που αφορούν σε μια “Συμφωνία” που σχετίζεται με τον πόλεμο της Ουκρανίας:
Θεώρησα σωστό να του παραθέσω ένα δικό μου μικρό, καθόλα ευγενικό κείμενο με τις απόψεις μου και ένα δεύτερο με το οποίο παρέθετα την αναφερόμενη από τον ίδιο «Συμφωνία της Βουδαπέστης» μεταφρασμένη στα ελληνικά.
Η δική μου θέση
Η δική μου θέση ήταν ότι η «Συμφωνία της Βουδαπέστης» περιείχε αναφορά σε άλλα, προγενέστερα κείμενα δεσμεύσεων, τα οποία δεν λάμβανε υπόψη, αν όχι απέκρυπτε σκοπίμως ο κ. Κοτζιάς, τα οποία, αν τα γνώριζε κάποιος/-α, ενδεχομένως θα διαμόρφωνε άλλη άποψη από τη θέση Κοτζία που προωθείτο από τον ίδιο μέσω της χρήσης της “Συμφωνίας της Βουδαπέστης”. Στα δικά μου σχόλια, ισχυριζόμουν ότι έχουν παραβιαστεί τόσο η “Συμφωνία της Βουδαπέστης”, όσο και τα προγενέστερα, σχετιζόμενα/συνδεόμενα κείμενά της, και από το ΝΑΤΟ, και από μέλη του ξεχωριστά, αλλά και από την ίδια την Ουκρανία, πριν κάνει επίθεση η Ρωσική Ομοσπονδία. Το νόημα των λόγων μου και της παρέμβασής μου με σχόλιο ήταν ότι το επιχείρημα του κ. Κοτζιά για την καταπάτησή της “Συμφωνίας της Βουδαπέστης” από την Ρωσική Ομοσπονδία, για να αποδείξει ότι και στο επίπεδο των διεθνών συμφωνιών είναι άδικη η υπό εξέλιξη επίθεση της εναντίον της Ουκρανίας με τον σχετικό πόλεμο που εξελίσσεται, δεν είναι πειστικό.
Ο επιθετικός σχολιασμός
του κ. Κοτζιά
Ο κ. Κοτζιάς, που εκτός από π. ΥΠΕΞ ήταν και καθηγητής πανεπιστημίου, μερικές ημέρες μετά αποφάσισε να μου απαντήσει. Δεν το έκανε όμως με επιχειρήματα, αλλά αντιθέτως, αποφάσισε να με υποτιμήσει και να με προσβάλει.
Με τα ακόλουθα σχόλια:
Αρχικά δημοσίευσε αυτό:
Και ώρες μετά, δημοσίευσε αυτό:
Όμως, το πιο …»ωραίο» ήταν ότι λίγες ημέρες μετά, ο κ. Κοτζιάς αφαίρεσε τελείως τα δύο δικά μου κείμενα, αλλά και την δική του απάντηση. Με λίγα λόγια, εξαφάνισε την παρέμβασή μου. Βεβαίως, εκείνο που τον ενδιέφερε να “εξαφανιστεί” ήταν και η μετάφραση στα ελληνικά του ντοκουμέντου που επικαλούνταν στην ανάρτησή του σαν το ακλόνητο επιχείρημά για τα λεγόμενα του. Δηλαδή το ίδιο το κείμενο της “Συμφωνίας της Βουδαπέστης”. Κατά την άποψή μου το προφανές είναι ότι το έκανε, διότι δεν ήθελε να το διαβάζουν οι αναγνώστες του και ασφαλώς έτσι, να αντιλαμβάνονται ότι τα όσα ισχυριζόταν ο κ. Κοτζιάς, δεν ήταν τόσο αυτονόητα και αληθή, όσο έγραφε.
Η απάντηση μου
Σήμερα, 15 Απριλίου 2022, δημοσιεύω την δική μου απάντηση στον δικό μου διαδικτυακό χώρο. Είναι μία καλή ευκαιρία, εκτός από το να προστατέψω την γνώμη μου από τον «ψύχραιμο» πολιτικό και «δημοκρατικό» πολίτη κ. Κοτζιά, να δημοσιεύσω ένα κείμενο για να μείνει σ’ αυτόν τον ιστότοπο, τον οποίο λόγω πολλών υποχρεώσεων δεν έχω ενημερώσει εδώ και καιρό.
Επί της ουσίας τώρα:
Α. Παραθέτω το πλήρες κείμενο του «Μνημονίου της Βουδαπέστης» και όχι της «Συμφωνίας της Βουδαπέστης«, όπως λάθος την αναφέρει ο κ. Κοτζιάς …ο καθηγητής, …ο π. Υπουργός Εξωτερικών:
«Μνημόνιο σχετικά με τις εγγυήσεις ασφαλείας σε σχέση με την προσχώρηση της Ουκρανίας στη Συμφωνία για τη μη – διάδοση των πυρηνικών όπλων.
Ημερομηνία υπογραφής: 05.12.1994
Ημερομηνία έναρξης ισχύος: 05.12.1994Η Ουκρανία, η Ρωσική Ομοσπονδία, το Ηνωμένο Βασίλειο της Μεγάλης Βρετανίας και Βόρειας Ιρλανδίας και οι Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής, χαιρετώντας την προσχώρηση της Ουκρανίας στη Συμφωνία για τη μη – διάδοση των πυρηνικών όπλων ως χώρας που δεν κατέχει πυρηνικά όπλα, λαμβάνοντας υπόψη την υποχρέωση της Ουκρανίας να καταστρέψει όλο το πυρηνικό οπλοστάσιο, που βρίσκεται στο έδαφός της, σε προκαθορισμένη χρονική περίοδο, αναγνωρίζοντας την αλλαγή της κατάστασης στον τομέα ασφαλείας σε όλο τον κόσμο, συμπεριλαμβανομένης της λήξης του ψυχρού πολέμου, που δημιούργησε τις συνθήκες για σημαντικές περικοπές των πυρηνικών δυνάμεων, επιβεβαιώνουν αυτά:
1. Ρωσική Ομοσπονδία, Ηνωμένο Βασίλειο Μεγάλης Βρετανίας και Βόρειας Ιρλανδίας και οι Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής επιβεβαιώνουν τη δέσμευσή τους προς την Ουκρανία σύμφωνα με τις αρχές της Τελικής πράξης της Διάσκεψης για την Ασφάλεια και Συνεργασία στην Ευρώπη να σέβονται την ανεξαρτησία και την εδαφική κυριαρχία και τα υπάρχοντα σύνορα της Ουκρανίας.
2. Ρωσική Ομοσπονδία, Ηνωμένο Βασίλειο Μεγάλης Βρετανίας και Βόρειας Ιρλανδίας και οι Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής επιβεβαιώνουν τη δέσμευσή τους να απέχουν από την απειλή βίας ή τη χρήση της εναντίων της εδαφικής ακεραιότητας ή της πολιτικής ανεξαρτησίας της Ουκρανίας, και πως κανένας άλλος οπλισμός δεν θα χρησιμοποιηθεί ποτέ κατά της Ουκρανίας, εκτός από σκοπούς αυτοάμυνας, ή με οποιοδήποτε άλλο τρόπο σύμφωνα με το Καταστατικό της Οργάνωσης Ηνωμένων Εθνών.
3. Ρωσική Ομοσπονδία, Ηνωμένο Βασίλειο Μεγάλης Βρετανίας και Βόρειας Ιρλανδίας και οι Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής επιβεβαιώνουν στην Ουκρανία τη δέσμευσή τους σύμφωνα με τις αρχές της Τελικής πράξης της Διάσκεψης για την Ασφάλεια και Συνεργασία στην Ευρώπη να απέχουν από την οικονομική πίεση, στοχευμένη στο να υποτάξει στα προσωπικά τους συμφέροντα την υλοποίηση από την Ουκρανία δικαιωμάτων, εγγενών στην κυριαρχία της, και με αυτό τον τρόπο να λάβουν οποιαδήποτε οφέλη.
4. Ρωσική Ομοσπονδία, Ηνωμένο Βασίλειο Μεγάλης Βρετανίας και Βόρειας Ιρλανδίας και οι Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής επιβεβαιώνουν τη δέσμευσή τους για άμεση δράση από το Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών για να βοηθήσουν την Ουκρανία ως κράτος χωρίς πυρηνικά όπλα συμβαλλόμενο μέρος στη Συνθήκη για τη μη – διάδοση των πυρηνικών όπλων, εάν η Ουκρανία γίνει θύμα μιας επιθετικής πράξης ή ένα αντικείμενο απειλής επίθεσης με τη χρήση πυρηνικών όπλων.5. Ρωσική Ομοσπονδία, Ηνωμένο Βασίλειο Μεγάλης Βρετανίας και Βόρειας Ιρλανδίας και οι Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής επιβεβαιώνουν στην Ουκρανία τη δέσμευσή τους για μη χρήση πυρηνικών όπλων ενάντια σε οποιαδήποτε χώρα – μέλος της Συνθήκης για τη μη – διάδοση των πυρηνικών όπλων, που δεν κατέχει πυρηνικά όπλα, εκτός από την περίπτωση επίθεσης κατά των ιδίων, σε άλλες περιοχές ή τις προστατευόμενες (από αυτούς) περιοχές, τις ένοπλες δυνάμεις τους ή τους συμμάχους τους εκ μέρους τέτοιου κράτους από κοινού ή σε συμμαχία με κράτος που κατέχει πυρηνικά όπλα.
6. Ουκρανία, Ρωσική Ομοσπονδία, Ηνωμένο Βασίλειο Μεγάλης Βρετανίας και Βόρειας Ιρλανδίας και οι Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής θα πραγματοποιήσουν διαβουλεύσεις σε περίπτωση κατάστασης που εγείρει ερωτήματα σχετικά με αυτές τις δεσμεύσεις.
Αυτό το μνημόνιο τίθεται σε ισχύ από τη στιγμή της υπογραφής του.
Υπογεγραμμένο σε τέσσερα εξίσου αυθεντικά αντίγραφα στην ουκρανική, αγγλική και ρωσική γλώσσα.
Εκ μέρους της Ουκρανίας, Λ. Κούτσμα
Εκ μέρους της Ρωσικής Ομοσπονδίας, Μπ. Γιάλτσιν
Εκ μέρους του Ηνωμένου Βασιλείου της Μεγάλης Βρετανίας και Βόρειας Ιρλανδίας, Ντζ. Μέιτζορ
Εκ μέρους των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής, Ου. Κλίντον.
Βουδαπέστη, 5 Δεκεμβρίου 1994”.
Β. Με τις τρεις υπογραμμίσεις στο εισαγωγικό και από μία στο εδάφιο ένα και δύο, ενημερώνω τον κ. Κοτζιά για το πλήθος των ντοκουμέντων διεθνών συμβάσεων που διαλαμβάνει το κείμενο του Μνημονίου της Βουδαπέστης και όχι το ένα και μοναδικό (αυτό του εδαφίου δύο) το οποίο εντόπισε ο ίδιος και στο οποίο εστιάζει στο απαντητικό σχόλιο του εναντίον μου. Κάθε φράση από τις υπογραμμισμένες ανταποκρίνεται σε τουλάχιστον ένα επίσημο κείμενο προγενέστερων δεσμεύσεων ή και περισσότερα.
Είναι άξιο απορίας πώς ο π. ΥΠΕΞ εμφανίζεται να αγνοεί ακόμη και το ότι το ίδιο το Μνημόνιο της Βουδαπέστης είναι κείμενο που πριν καν υπογραφεί ήταν αναγκαίο να προκύψει από άλλες, προγενέστερες δεσμεύσεις, όπως το Πρωτόκολλο της Λισαβόνας (23/05/1992, διαδικασία παράδοσης πυρηνικών όπλων από Ουκρανία, Λευκορωσία, Καζακστάν) που ήταν μέρος της Συμφωνίας START I (επικύρωση στην Ουκρανική Βουλή 18/11/1993, η οποία είχε υπογραφεί από τις ΗΠΑ και την ΕΣΣΔ στις 31/07/1991 ενόψει της διάλυσης της δεύτερης).
Στην συνέχεια, έχω κάνει έντονα (bold) τα γράμματα συγκεκριμένων φράσεων στα εδάφια δύο, πέντε και έξι του μνημονίου, για να ενημερωθεί ο κ. Κοτζιάς από ποιες αναφορές θα αντλούσε βάσιμα επιχειρήματα η Ρωσική Ομοσπονδία για την επίθεσή της εναντίον της Ουκρανίας, αν χρειαζόταν να κληθεί σήμερα να απολογηθεί στον κ. Κοτζιά με βάση το εν λόγω Μνημόνιο στο οποίο ο τελευταίος αφιέρωσε μία ολόκληρη ανάρτησή του για να πείσει εμάς τους αδαείς για το “προφανές” των γενικότερων επιχειρημάτων του που έχει δημοσιεύσει από την αρχή του πολέμου με φανατικό τρόπο ενάντια στην Ρωσική Ομοσπονδία, μονομερώς.
Και γράφω “σήμερα”, διότι το 2014 η Ρωσική Ομοσπονδία επικαλέστηκε για να αναγνωρίσει και ενσωματώσει την Κριμαία μόνο δύο λόγους: α) την παραβίαση των όρων του Μνημονίου της Βουδαπέστης από τις ΗΠΑ με την υποκίνηση του πραξικοπήματος ενάντια στην τότε εκλεγμένη Ουκρανική Κυβέρνηση,
β) το δικαίωμα της αυτοδιάθεσης του λαού της Κριμαίας, όπως εκφράστηκε και με σχετικό δημοψήφισμα που έγινε στην περιοχή, πριν την ενσωμάτωσή της στην Ρωσία.
Σήμερα επικαλείται πολύ περισσότερους για την επίθεση στην Ουκρανία αξιοποιώντας τις επιλογές της ουκρανικής εξουσίας, δηλαδή: οκτώ χρόνια βίαιης πολιτικής ενάντια στις μειονότητες με έμφαση στην ρωσική, και την επιθετική πολιτική ενάντια στην Ρωσική Ομοσπονδία στην διπλωματία και τον στρατιωτικό σχεδιασμό.
Γ. Βεβαίως, θα μπορούσε κάποιος/-α που κοιμάται σε διαστημικό σταθμό για πάνω από 33 χρόνια να ενστερνιστεί τις απόψεις του κ. Κοτζιά, αφού λόγω της απόστασης μπορεί να μην γνωρίζει:
- – ότι η στρατηγικά σχεδιασμένη, χρόνια επιθετικότητα των κυβερνήσεων/γραφειοκρατίας/υπηρεσιών των ΗΠΑ, της ΕΕ, της ουκρανικής εξουσίας, του ΝΑΤΟ, ενάντια στην Ρωσία είναι υπαρκτή και δεν βρίσκεται μόνο στο συνωμοτικό μυαλό ενός Πούτιν, ούτε…
- – ότι από την εποχή της δέσμευσης του Μπέικερ (Υπεξ. ΗΠΑ, [διάβασε με “κλικ”: δεσμεύσεις Μπέικερ]) προς τον Γκορμπατσόφ (ΕΣΣΔ) για την μη εξάπλωση του ΝΑΤΟ προς τα ανατολικά “ούτε ίντσα” στις συνομιλίες του 1990-91 προκειμένου ο δεύτερος εκ των δύο να καταργήσει την ΕΣΣΔ, έχουν ενταχθεί μετασοβιετικές χώρες στην ευρωατλαντική συμμαχία με την συστηματική “εργασία” των προαναφερθέντων δυτικών φορέων, ούτε…
- – ότι, όπου έχει γίνει αυτό, έχουν δημιουργηθεί στρατιωτικές εγκαταστάσεις με συστήματα συνεργασίας με το ΝΑΤΟ για πυρηνικό πόλεμο, ούτε…
- – ότι έχουν τοποθετηθεί σε κάποιες από αυτές τις χώρες ακόμη και συστοιχίες πυραύλων με πυρηνικές κεφαλές που στοχεύουν την Ρωσία, ούτε..
- – ότι εδώ και χρόνια η Ρωσική Ομοσπονδία περισφίγγεται από οικονομικό και εμπορικό εντεινόμενο αποκλεισμό εν είδει υβριδικού πολέμου που έχει ήδη κηρυχθεί από τις ΗΠΑ, ούτε …
- – ότι στο ίδιο πλαίσιο έχουν προηγηθεί με ευθύνη των ΗΠΑ η διάλυση της Γιουγκοσλαβίας, η υποδαύλιση της Γεωργίας, η επίθεση στη Συρία, η επίθεση στη Λιβύη, η υπονόμευση της Λευκορωσίας, που στόχευαν έμμεσα την Ρωσία.
Παραθέτω ενδεικτικά μερικές πηγές ειδικά για τις δραστηριότητες και τους σχεδιασμούς των τελευταίων χρόνων στην Ουκρανία:
– Με τα λόγια του ΝΑΤΟ:
https://www.nato.int/cps/en/natohq/topics_37750.htm
︎- Ο Λουκασένκο, προφανώς σαν “λαγός” της Ρωσίας αλλά και για τα δικά του συμφέροντα, αφού βρίσκεται στον στόχο των ΗΠΑ, κάνει εμφατικά δηλώσεις για να προκαλέσει επίσημες αντιδράσεις κυρίως της Ουκρανίας:
https://tass.com/defense/1342817
-︎ Καταγραφή επίσημων αντιδράσεων της ηγεσίας της Ουκρανίας, από ανεξάρτητο δημοσιογραφικό φορέα, στις οποίες δεν αρνείται τις κατηγορίες των Ρώσων για προετοιμασία νατοϊκών υποδομών στο έδαφός της.
https://www.rferl.org/a/kremlin-warning-nato-ukraine/31480612.html
– Αλλά εντέλει, οι παρασκευές με το ΝΑΤΟ, με τα λόγια της πλευράς της Ουκρανίας:
https://nato.mfa.gov.ua/en/ukraine-and-nato/nato-ukraine-cooperation-military-sphere
Δ. Θα μου ήταν πολύ εύκολο να απαντήσω με την τεχνική που επέλεξε ο κ. Ν. Κοτζιάς να μου απαντήσει. Δηλαδή, να τον «καταχωρίσω» χωρίς να γνωρίζω ολοκληρωμένα τις θέσεις του, να τον χαρακτηρίσω χωρίς να τον γνωρίζω προσωπικά, και να τον προσβάλλω χωρίς να γνωρίζω καν ποιος είναι και τι γνωρίζει για τον κόσμο. Προχώρησε στα προηγούμενα εναντίον μου, να μου επιτρέψει να πω λίγο (έως πολύ) επιπόλαια. Εγώ, ακόμη και να έκανα ό,τι αυτός, δεν θα μπορούσα να κατηγορηθώ το ίδιο εύκολα για επιπολαιότητα δεδομένου ότι μπορώ να γνωρίζω εξαιρετικές λεπτομέρειες για αυτόν εξαιτίας της έκθεσής του στα δημόσια πράγματα, ενώ εκείνος δεν μπορούσε να γνωρίζει σχεδόν τίποτε για εμένα, όταν έγραφε την απάντησή του εις βάρος μου.
Το αφήνω στην αξιολόγηση του αναγνώστη τι είδους πολίτης των κοινών και π. υπουργός λειτουργεί με αυτόν τον τρόπο στους διαλόγους του.
Ας δούμε ένα παράδειγμα επικοινωνιακής διαχείρισης
που θα μπορούσα να ακολουθήσω:
- θα μπορούσα να γράψω ότι τα περισσότερα από τα οποία έχει υποστηρίξει εδώ και αρκετές ημέρες για την ρωσική επίθεση στην Ουκρανία, αλλά και στην συγκεκριμένη ανάρτησή του (δηλαδή για το Μνημόνιο της Βουδαπέστης, επί του οποίου σχολιάζουμε κ.α.), τα έχει διατυπώσει, γιατί είναι “φιλοαμερικανός”, “φιλονατοϊκός” και “φιλομενουμευρωπαϊστής”, αν όχι τα παρόμοια με κατάληξη
“- δουλος” π.χ. «αμερικανόδουλος» κλπ. - Επίσης, θα μπορούσα να γράψω ότι βρίσκεται στο θλιβερό αδιέξοδο να πρέπει να λέει και να υποστηρίζει θλιβερές αναλήθειες, γιατί απλώς πρέπει να υποστηρίξει την «Συμφωνία των Πρεσπών» ως ευρωαντλαντική πολιτική που συνδεόταν άρρηκτα με την στρατηγική επιλογή των Αμερικανών να περικυκλώσουν την Ρωσία, επειδή τώρα πια αποκαλύπτεται ότι δεν έγινε για το καλό της δικής μας χώρας, όπως προσχηματικά λεγόταν κατά την θητεία του και από τον ίδιο και από το σύνολο της κυβέρνησης Τσίπρα στην οποία μετείχε.
- Τέλος, θα μπορούσα να τον κατηγορήσω ότι έκανε όλα τα παραπάνω χωρίς να ντραπεί που, ενώ ως ακαδημαϊκός πρέπει να υπερασπίζεται τον ορθολογισμό και την αλήθεια, αυτός χρησιμοποιεί τα ακριβώς αντίθετα και πάντως, διατυπώνει τις απόψεις του με επίμονη διαστρέβλωση ή πρωτοφανή άγνοια.
Όμως, δεν πιστεύω σ’ αυτήν την διαδικασία αντιπαράθεσης, ούτε μπορώ να υποστηρίξω το περιεχόμενο της, ούτε νομίζω ότι προσφέρεται καμία σημαντική υπηρεσία στα κοινά από τέτοιου είδους διαλόγους.
Η ουσία της ουσίας,
η δική μου θέση
Η ρωσική κυβέρνηση ασφαλώς έχει καταστρατηγήσει σειρά διεθνών συμφωνιών, μνημονίων και πρωτοκόλλων, επιτιθέμενη στην Ουκρανία. Δεν τίθεται τέτοιο ερώτημα. Συνεπώς, και της Βουδαπέστης και του Ελσίνκι, ΟΗΕ κλπ.
Αν θέλουμε να είμαστε ειλικρινείς το θέμα είναι το εξής: ποια κυβέρνηση ή διεθνής οργανισμός από τις/τους εμπλεκόμενες/-ους θα τον κατηγορήσει; Δηλαδή, το ζήτημα είναι αν η Ουκρανία, οι χώρες μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης και οι χώρες μέλη του ΝΑΤΟ έχουν την αξιοπιστία να το κάνουν, βάσει του τρόπου που έχουν πολιτευτεί τα προηγούμενα χρόνια, ΕΠΙΘΕΤΙΚΑ ΚΑΙ ΕΙΣ ΒΑΡΟΣ ΤΗΣ ΡΩΣΙΚΗΣ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΣ, αλλά και άλλων χωρών (Γιουγκοσλαβία, Σομαλία, Παναμάς, Γρανάδα, Ιράκ Χ 2, Συρία, Λιβύη κλπ, κλπ)
Η Ουκρανική Κυβέρνηση που είναι η κύρια, αντιπαρατιθέμενη, είναι αστείο να κατηγορήσει την Ρωσική Ομοσπονδία και την κυβέρνησή της ότι τάχα παραβίασε τις αρχές του Μνημονίου της Βουδαπέστης ή τις δεσμεύσεις του Ελσίνκι με τις οποίες εδώ ασχολείται ο κ. Κοτζιάς, αλλά και το διεθνές δίκαιο. Οι εξουσίες της Ουκρανίας διαχρονικά και ειδικά από το 2013 και μετά, τόσο οι πραξικοπηματικές, όσο και η εκλεγμένη, έχουν με σταθερότητα παραβιάσει κάθε είδους συμφωνία, σύμβαση και πρωτόκολλο, με εξαιρετική επιθετικότητα εναντίον της Ρωσικής Ομοσπονδίας, με επίγνωση μάλιστα, ότι η κυβέρνηση της τελευταίας ούτε δημοκρατική είναι, ούτε “αγία” είναι και ότι συνιστά υπερδύναμη στο πλαίσιο εξήγησης του κόσμου υπό το πρίσμα του καπιταλισμού και του ιμπεριαλισμού. Η Ουκρανική εξουσία έκανε όλα αυτά για το ατομικό συμφέρον των μελών της, ενδυναμωμένη από ΗΠΑ και Ε.Ε., διακινδυνεύοντας και αδιαφορώντας για το συμφέρον και την ασφάλεια του Ουκρανικού Λαού.
Περί της Τελικής Πράξης Ελσίνκι
Πέρα από τα όσα τελείως απλά και κατανοητά παρέθεσα στο (Α), (Β), (Γ) και (Δ) με τα οποία εκτιμώ ότι κάλυψα πλήρως τους ισχυρισμούς μου για την έλλειψη πειστικότητας των ισχυρισμών του κ. Κοτζιά που προσπάθησε να στηρίξει επάνω στο Μνημόνιο της Βουδαπέστης, θα ήθελα να αναφερθώ ελάχιστα και στην “Τελική Πράξη της Διάσκεψης για την Ασφάλεια και τη Συνεργασία στην Ευρώπη” στην οποία διαλέγει να αναφερθεί στην απάντησή του εναντίον μου και πάλι, όχι τυχαία, χωρίς να την παραθέσει για να μπορεί να την διαβάσει όποιος τυχόν αναγνώστης της σελίδας του θα ήθελε να επιβεβαιώσει, αν ο κ. Κοτζιάς τα όσα στηρίζει και σε αυτήν την διεθνή συμφωνία αντιστοιχούν στα όσα ισχυρίζεται δημόσια για να πείσει.
Ο ένας από τους τρεις βασικούς πυλώνες της Τελικής Πράξης Ελσίνκι (ΟΑΣΕ, 1975) αναφέρεται στα ανθρώπινα και δημοκρατικά δικαιώματα και την συνεργασία μεταξύ των ευρωπαϊκών κρατών. Εγώ δεν αποδέχομαι, ούτε υποστηρίζω ότι η κυβέρνηση Πούτιν, για τον λαό της και για άλλους, είναι δημοκρατική…
Όμως, στα σοβαρά τώρα:
– μπορεί πρώην υπουργός εξωτερικών της Ελλάδας, καθηγητής πράμα,
– μπορεί ο οποιοσδήποτε απλός δημοκρατικός, ελάχιστα ενημερωμένος για τα διεθνή πολίτης,
– μπορεί ο οποιοσδήποτε λογικός άνθρωπος να ισχυριστεί, ότι η πραξικοπηματική, ακραία βίαιη/ασκούσα θανατοπολιτικές, ναζιστική εξουσία της Ουκρανίας από το 2013 έως το 2022 και η εκλεγμένη “βιτρίνα Ζελένσκυ”, αυτή που έχει ενσωματώσει τους πραξικοπηματίες του 2013 και έχει τοποθετήσει στις βασικές θέσεις κλειδιά τους αρχηγούς των νεοναζιστών, ενώ έχει διατηρήσει οπλισμένους και ενταγμένους τους χιλιάδες νεοναζιστές οπαδούς των αρχηγών αυτών,
…μπορεί στα αλήθεια οποιοσδήποτε ανθρωπιστής, με όσα έχει κάνει από το 2013 έως το 2022 αυτό το χείριστο συναπάντημα (δηλαδή πραξικοπηματίες και η συνέχεια τους, ο Ζελένσκυ), εναντίον του πολιτεύματος και των μειονοτήτων, ειδικά της ρωσικής (αλλά ακόμη και της ελληνικής),
… μπορούμε τελικά όλοι/-ες οι εχέφρονες άνθρωποι να πιστέψουμε τον κάθε κ. Κοτζιά, ότι η ουκρανική εξουσία που περιγράφεται παραπάνω, πρώτη – πρώτη δεν έχει παραβιάσει κατάφωρα κάθε λέξη της “Τελικής Πράξης του Ελσίνκι” στο πεδίο των σχέσεων μεταξύ Ουκρανίας και Ρωσίας;;;;
[σ.σ.: Στο σημείο αυτό θα παραλήψω να αναφερθώ και να ενημερώσω τον κ. Κοτζιά, αν δεν γνωρίζει κάτι σχετικό, για την απατεωνίστικη στάση της ουκρανικής εξουσίας σε σχέση με τις συμφωνίες Μινσκ Ι και ΙΙ (πρωτόκολλο και συμφωνία), τις οποίες αθέτησε, απλώς διότι βαριέμαι. Παρά του ότι η Ρωσική Ομοσπονδία με την συνεπή συμμετοχή και επιμονή της σε αυτές εκπληρούσε μονομερώς τους όρους του εδαφίου 6 του Μνημονίου της Βουδαπέστης, για το οποίο κοπτόταν τόσο πολύ εναντίον της Ρωσίας στην ανάρτησή του ο κ. Κοτζιάς].
Ε. Το μέγιστο και “ιερό” επιχείρημα που περιφέρει ο κ. Κοτζιάς, είναι ότι όποιος έχει αντίρρηση σε ό,τι λέει ο ίδιος (σ.σ.: που ελάχιστα διαφέρει από την αφήγηση των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ, της ΕΕ και της κυβέρνησης Μητσοτάκη), είναι φιλορώσος, φιλοπουτινικός ψεκασμένος, αμόρφωτος κλπ, κλπ …αλλά κυρίως, ότι υπονομεύει τις δίκαιες διεκδικήσεις της Ελλάδας και της Κύπρου!!!
Η άποψή μου είναι ότι στο συγκεκριμένο σκέλος ο κ. Κοτζιάς παρεκτρέπεται και μετασχηματίζεται σε προπαγανδιστή, σε ένα είδος “ταλιμπάν”, ένα είδος μεσαιωνικού “κυνηγού μαγισσών” , ένα είδος υπερασπιστή της γκεμπελικής λογικής: “όποιος δεν συντάσσεται μαζί μας, είναι ο διάβολος και ο προδότης”.
Το κόστος κάθε “Κοτζιά”
Εν συντομία:
- – Το “κυπριακό” έχει πολύ μεγάλες διαφορές με το “ουκρανικό”, ασφαλώς, έχει και σοβαρές ομοιότητες. Είναι ενάντια στην λογική, την επιστήμη, την άσκηση δημοκρατικής πολιτικής, αλλά και τα συμφέροντα της χώρας μας, να ταυτίζονται ανόμοια πράγματα και μάλιστα, να απαγορεύεται η αλήθεια και η ανάλυση των εξειδικευμένων πτυχών και διαφορών του κάθε θέματος, στο όνομα της “οριζόντιας” υπεράσπισης κάποιου άλλου θέματος. Τέτοια επιφανειακότητα στην ανάλυση είναι απολύτως επικίνδυνη.
- – Η διαχρονική, θετική στάση της Ρωσίας ως μεγάλης δύναμης στο πρόβλημα της Κύπρου δεν μπορεί να θεωρείται δεδομένη, ούτε μπορεί να κινδυνεύει ως διπλωματικό “κεφάλαιο” της Κύπρου και της Ελλάδας, προκειμένου οι περαστικοί πολιτικοί εκπρόσωποι της χώρας άκριτα, κάποιοι/-ες πρόθυμα και μονομερώς να συντάσσονται με το αφήγημα των ΗΠΑ και σ’ αυτή την πολεμική κατάσταση και σε άλλες.
- – Ο μεγάλος κίνδυνος για την ασφάλεια του κόσμου, ο μεγάλος υπονομευτής της ειρήνης, ο μεγάλος επιτιθέμενος, ο μόνος ηθικός αυτουργός σ’ αυτήν την νέα κρίση είναι οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ.
Ο ακήρυχτος πόλεμος των ΗΠΑ για την διατήρησή τους ως μοναδικής ηγέτιδας δύναμης του κόσμου, τώρα εναντίον της Ρωσίας και στο βάθος της Κίνας. - – Καμία απολύτως μικρή χώρα στον κόσμο δεν έχει συμφέρον από την επικράτηση μίας και μοναδικής και αδιαμφισβήτητης ηγέτιδας δύναμης στον κόσμο, ιδίως, αν έχει μεγάλη γεωγραφική απόσταση μαζί της και κυρίως, όσο κυριαρχεί το σύστημα του καπιταλισμού που καθορίζει και το γεωπολιτικό παιχνίδι στον πλανήτη.
- – Επιτέλους, δικαίωμα για τις ανθρώπινες ζωές που χάνονται στους πολέμους έχουν να μιλάνε εκείνες και εκείνοι από εμάς που δεν έχουμε ταχθεί ουδέποτε στην ζωή μας με τον λόγο μας και την πράξεις μας με καμία καπιταλιστική δύναμη, ούτε το ίδιο το καπιταλιστικό σύστημα πολιτικής και οικονομίας. Οι υπόλοιποι/-ες, όπως ο κ. Κοτζιάς, που έχουν χορέψει με κέφι και μπρίο κλακέτες στους σκοπούς και τα συμφέροντα του καπιταλισμού, όταν ανέλαβαν ευθύνη (σ.σ.: όχι βέβαια, όταν έκαναν βερμπαλιστικές διαλέξεις σε αμφιθέατρα), θα πρέπει να μην υποκρίνονται και να αποδεχτούν ότι όσα λένε, δεν τα λένε ούτε στο όνομα της ειρήνης, ούτε του δικαίου, ούτε της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ούτε στο όνομα της Κύπρου. Τα λένε γιατί έχουν διαλέξει πλευρά και υπηρεσία, δηλαδή υπέρ των Η.Π.Α. και του πολέμου τους. Όχι για τις ΗΠΑ, αλλά για την εξυπηρέτηση των ατομικών τους σκοπών ή δοξασιών.
- Πολλοί/-ες, ειλικρινέστερες/-οι από τον κ. Κοτζιά και τους ομοίους του, έχουν διαλέξει και αυτοί/-ες ανοικτά πλευρά: είναι υπέρ του Πούτιν ως ένα είδος νέων εικονομάχων.
- Τέλος, υπάρχουμε και κάποιες/-οι άλλες/-οι, που ανήκουμε σε μία τρίτη κατηγορία.
Έχουμε διαλέξει “συμμαχία” και και δεν έχουμε διαλέξει τυφλά “πλευρά”. Το κάνουμε, διότι το “παιχνίδι” που παίζεται από τους παράγοντες του εξωχώριου και εγχώριου κεφαλαίου και από εκείνες και εκείνους που έχουν διαλέξει συνειδητά πλευρά στην “ουρά” του, εξελίσσεται στο πεδίο του “άγριου” καπιταλισμού και του πολέμου. Έχουν παγκοσμιοποιημένο “εμφύλιο” εντός της τάξης τους, για τα συμφέροντά τους.
Η θέση που μας έχουν κρατήσει σ’ αυτό το “παιχνίδι” είναι η θέση των θυμάτων. Κινδυνεύει η επιβίωσή μας και η βιωσιμότητα των τόπων που ζούμε. Γι’ αυτό είμαστε υποχρεωμένες/-οι να αντιδράσουμε. Να αξιοποιήσουμε τις ευκαιρίες εναντίον των εχθρών μας. Εχθρών μας, που βρίσκονται και στις δύο πλευρές αυτού του εμφυλίου της κεφαλαιοκρατίας. Για λόγους στρατηγικής είναι δυνατόν να διακρίνουμε τη στάση μας κάθε φορά με βάση ταξικά κριτήρια αλλά και πατιωτικά και έτσι, να συμμετέχουμε σε μάχες ρίχνοντας το βάρος μας εκεί που εξυπηρετεί τον τελικό μας στόχο. Δηλαδή μία ζωή αξιοβίωτη και ευτυχισμένη για όσες και όσους έχουν διάθεση να ευτυχούν με την εργασία τους, σε σχέση ενσυναίσθησης, αγάπης και αλληλεγγύης με τους συνανθρώπους, χωρίς να έχουν την ανάγκη να εκμεταλλευτούν άλλους ανθρώπους.
Όχι από αστική φιλανθρωπία, αλλά αντιθέτως, επειδή είμαστε σάρκα από τη σάρκα τους, σύμμαχοί μας είναι οι λαοί, σαν και αυτούς που τώρα σφαγιάζονται έκοντες και άκοντες.
ΚΩΣΤΑΣ Ν. ΔΡΑΓΑΤΗΣ 