ΚΩΣΤΑΣ Ν. ΔΡΑΓΑΤΗΣ

νέο γραμματέα από την κοινωνία. Με εμπειρία: στο φοιτητικό κίνημα, στην αγορά για να «βγει το ψωμί», στο κόμμα, στον Ελληνικό κρατικό μηχανισμό και αυτόν της Ευρωπαϊκής Ένωσης, στην Τοπική Αυτοδιοίκηση…

Στην παρούσα συγκυρία, δεν θα μπορούσε να υπάρχει καλύτερη επιλογή (μεταξύ άλλων, καθόλα άξιων που ακούγονταν) από αυτή που ψήφισε το Εθνικό Συμβούλιο στην τελευταία διάσκεψη του…

Ο νέος γραμματέας Γιάννης Ραγκούσης σε προσωπικό και θεσμικό επίπεδο  έχει δύο επιλογές:

1) είτε να αναζητήσει τους όμοιους του σε όλη την Ελληνική Επικράτεια, δηλαδή τους αυτοδημιούργητους, νεότερης και μέσης ηλικίας πολίτες που πιστεύουν στον διαφανή, «ανθρωποκεντρικό» σοσιαλισμό, στην δουλειά, στις αξίες και με αυτούς στην ΝΕΑ ΠΡΩΤΗ ΓΡΑΜΜΗ να ανανεώσει τις κομματικές οργανώσεις, στην δουλειά, στο χωριό, στην πόλη, στην Νομαρχία, στην Περιφέρεια, στο κεντρικό κόμμα και να περάσει της πολιτικές του Γιώργου Παπανδρέου και το πρόγραμμα του κόμματος…

ή να συνεχίσει να προσπαθεί με μία φθαρμένη, κουρασμένη νομενκλατούρα, όταν δεν είναι διεφθαρμένη ή μαθημένη στην εξουσία (βλέπε προηγούμενη ανάρτηση).

 2) …να μεταφέρει από την κοινωνία των απλών μελών του κόμματος ακόμα και των μη μελών του κόμματος, τα νέα κοινωνικά αιτήματα, τα νέα οράματα της πλειοψηφίας των υπό καταπίεση και ομηρία Ελλήνων δημοκρατικών πολιτών, προς τα όργανα του κόμματος.

Οφείλει να μεταφέρει το μήνυμα και να συμβάλει αποφασιστικά στην επιστροφή ΑΝΑΝΕΩΜΕΝΟΥ, ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΥ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ «ΛΟΓΟΥ ΠΑΣΟΚ» που θα καταλαβαίνουν οι πολίτες. Που θα στηρίζεται στην αλήθεια και το εφικτό, στις ιδέες του σοσιαλισμού και της δημοκρατίας, του δικαιώματος όλων στην προκοπή και τα κοινωνικά αγαθά.

Πρέπει να γίνει καθαρό και μέσα στα κεντρικά όργανα του ΠΑΣΟΚ και ανάμεσα στα μέλη του, παντού στην Ελλάδα, ότι δεν έχουν την δυνατότητα να «κατεβάσουν» τον ΝΕΟ ΛΟΓΟ ΠΑΣΟΚ στην κοινωνία, όλοι, όσοι αποτελούν σήμερα την ηγεσία στο ΠΑΣΟΚ. Υπάρχουν άνθρωποι που στην πράξη έχουν αφομοιωθεί από την συντήρηση, από την «δεξιά» τάξη πραγμάτων. Έτσι, δουλειά δεν γίνεται.

Αν το κόμμα θέλει να διαδραματίσει τον ιστορικό του ρόλο σ’ αυτή την νέα, νεοσυντηρητική, κεκαλυμμένα – καταπιεστική όσο ποτέ άλλοτε, συγκυρία, θα πρέπει να επανακαθορίσει:

α) το ποιοι ή ποιες μπορούν να είναι μέλη του ΠΑΣΟΚ. Δηλαδή για ποιες ιδέες πρέπει να μάχονται, ποια είναι τα καθήκοντα τους ως πολίτες για να δίνουν το παράδειγμα ανατροπής και ποια τα δικαιώματα τους στο κόμμα
β) τι υποχρεώσεις συνέπειας έχουν τα ηγετικά στελέχη του κόμματος στην ζωή και την πολιτική, τις οποίες, εάν δεν μπορούν να εκπληρώνουν, θα πρέπει να αφήνουν τα αξιώματα ή να τα παίρνουν μαζί τους σε άλλα κόμματα.

 Υποχρέωση να βγει στην μάχη πρώτο και πρωτοπόρο. Υπάρχει πραγματική μάχη στην Ελληνική κοινωνία και όχι μόνο. Η συντήρηση, η «δεξιά σκέψη» νοοτροπία και πρακτική (που βρίσκεται σε όλους τους πολιτικούς χώρους και όχι μόνο στην δεξιά) έχει δημιουργήσει ένα επιθετικό μηχανισμό. Λεηλατεί τις νέες ιδέες, προσπαθεί να εγκαταστήσει μία φθηνή ατομικιστική και φοβική  νοοτροπία ζωής στην πλειοψηφία των πολιτών, καταστρέφει την καθημερινότητα και το μέλλον μας, τελικά.

Δεν είναι δυνατόν να την υποφέρει κανείς, χωρίς να πρέπει να συμβιβαστεί με την ιδέα της απεμπόλησης βασικών πολιτικών, ακόμα και ανθρωπίνων δικαιωμάτων, της αξιοπρέπειας του.

Δεν έχει σημασία πόσοι «έστρωσαν χαλί» για να επιστρέψουμε στο παρελθόν και πόσοι δήθεν κεντροαριστεροί το κάνουν ακόμα. Σημασία έχει να διαχωρίσουμε την θέση μας, να τραβήξουμε μπροστά και να συμπαρασύρουμε τους ανθρώπους που υπομένουν.