Ο νέος πτωχευτικός νόμος δεν εισήχθη στην Βουλή για συζήτηση και ψήφιση επειδή ήταν σε κάποια σειρά νόμων σε μαρμάρινη πλάκα που παρέδωσε ο Θεός στον κ. Μητσοτάκη, η οποία δεν μπορούσε να παρακαμφθεί. Δεν υπάρχει καμία τέτοια ένδειξη.
■ Ήταν υποχρέωση που είχε αναλάβει η παρούσα Κυβέρνηση από την εποχή που το κόμμα της ΝΔ ήταν ξανά κυβέρνηση την οποία δεν πρόλαβε να βρει ευκαιρία να θεσμοθετήσει.
■ Ήταν υποχρέωση που είχε αναλάβει κατά την διάρκεια που έκανε τις επαφές της με παράγοντες του εξωτερικού και του εσωτερικού (πολιτικούς, επιχειρηματίες, τραπεζίτες) ως αντιπολίτευση, στην προσπάθεια να αναπτύξει «συμμαχίες» για την επίτευξη των σκοπών της να ανακαταλάβει την εξουσία.
■ Είναι υποχρέωση για την οποία δέχθηκε σήμα να προωθήσει εν μέσω έξαρσης της επιδημίας του Κορωνοϊού, ακριβώς επειδή θεωρήθηκε ο κατάλληλος χρόνος από την πλευρά των αστυνομικών μέτρων που ισχύουν, για να περάσει χωρίς κοινωνικές αντιδράσεις.
Από την ημέρα που εισήχθη στην Βουλή (διαβουλευτική διαδικασία), κανένας συνδικαλιστικός φορέας δεν κάλεσε σε κινητοποιήσεις, κανένα κόμμα δεν κάλεσε σε διαδηλώσεις από την στιγμή που διαβιβάστηκε στην Ολομέλεια της Βουλής, για να γίνει η τελική φάση της νομοθέτησης.
Προσεχώς…
Από τον προσεχή Ιανουάριο πρόκειται να εξελιχθούν μαζικά οι κατασχέσεις, αλλά θα εφαρμοστούν έμμετρα οι εξώσεις, ώστε να αποτελούν σε κάθε «φουρνιά» ελαχιστότατη ομάδα της κοινωνίας οι υφιστάμενοι την «τελική λύση» οικονομικής εξόντωσης και έτσι, να δημιουργείται η ψευδαίσθηση στην πλειοψηφία ότι η επαχθής διαδικασία αφορά κάποιους/-ες αδιάφορους «κακοπληρωτές» και ότι οι επιπτώσεις δεν θα ακουμπήσουν τους ίδιους καίτοι είναι οφειλέτες. Γελιούνται…
Ακόμη όμως και αν θελήσει κάποιο κόμμα ή συλλογικότητα να αντιδράσει τότε, οι αυτόφωρη διαδικασία εναντίον όσων διαδηλώνουν κατά της διενέργειας των πλειστηριασμών και κατασχέσεων, μέτρο που ήδη έχει ψηφισθεί από την προηγούμενη κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, καθώς και οι απαγορεύσεις συνάθροισης και κυκλοφορίας λόγω κορωνοϊού, δεν θα επιτρέπουν καμία απολύτως αντίδραση.
Προετοιμασία…
■ Η παρούσα κυβέρνηση Μητσοτάκη, γνωρίζοντας ότι είναι βασική υποχρέωσή της (προς τους αφανείς υποστηρικτές της) να περάσει την νομοθεσία – «τελικό σχέδιο» για την οικονομική/πολιτική καταστροφή της μικρομεσαίας τάξης της Ελλάδας και την παράδοση της περιουσίας της σε ελληνικά ολιγαρχικά συμφέροντα και σε αντίστοιχα ξένα, έχει φροντίσει να προετοιμαστεί.
Δεν είναι τυχαίο ότι ο μόνος κλάδος στον οποίο έχουν γίνει μαζικά προσλήψεις και εκπαιδεύσεις από την στιγμή που έγινε Κυβέρνηση, είναι η αστυνομία. Ο μόνος κλάδος που συστηματικά εξοπλίζεται με δαπάνες του Κράτους αλλά και «ευεργετών», είναι η Ελληνική Αστυνομία.
Μάλιστα, το προσωπικό που προσλαμβάνεται έχει υπάρξει νομότυπη, κεκαλυμμένη φροντίδα, ώστε να αποτελείται σε συντριπτική πλειοψηφία από νέες και νέους με μίνιμουμ μορφωτικό επίπεδο, που έχουν ειδικά σωματικά προσόντα και ειδική εκπαίδευση (ειδικές δυνάμεις, πολεμικές τέχνες κλπ). Δεν θα ήταν λάθος να εκτιμήσει κανείς ότι σε μεγάλο ποσοστό πρόκειται για ανθρώπους που στελέχωναν μέχρι πρότινος τις «πολιτικές» ομάδες (χαμηλόβαθμων) κόμματος που πρόσφατα απασχόλησε την δικαιοσύνη.
Έτσι, η Κυβέρνηση έχει εξασφαλίσει και έχει με το μέρος της τους πλέον φανατικούς/εκδικητικούς θιασώτες της βίας, για να επιβάλλουν την «τελική λύση».
■ Επιπλέον, από καιρό έχουν δημιουργηθεί και εγκατασταθεί εταιρείες που ήδη έχουν παραλάβει στα χαρτοφυλάκια τους «κόκκινα» δάνεια, των οποίων τους δανειολήπτες θα οδηγήσουν στην πτώχευση και την κατάσχεση. Αυτών των εταιρειών την μετοχική σύνθεση κανείς δεν είναι υποχρεωτικό να γνωρίζει. Συνεπώς, κανείς δεν αποκλείει ότι εκείνοι που υποστήριξαν την θεσμοθέτηση της «τελικής λύσης», δεν είναι συνέταιροι εκείνων που θα κερδίσουν από την εφαρμογή της. Μιλάμε για πολλά λεφτά.
Τουλάχιστον αυτό μας καταδεικνύει το ότι τα δάνεια πουλήθηκαν σε εταιρείες σε μικρό ποσοστό της αξίας τους, χωρίς να δοθεί η δυνατότητα εξαγοράς τους στην ίδια ή και λίγο μεγαλύτερη τιμή στους οφειλέτες τους ή έστω σε δυνάμενους συγγενείς τους.
Οι φασιστικές πρακτικές, τα συμφέροντα που τις στηρίζουν για το κέρδος τους και ο «στρατός» για την επιβολή τους είναι εδώ με πολλούς μανδύες.
Ειδικές συνθήκες…
(1) Αν αναλογισθούμε ότι η κοινωνία βρίσκεται στον ένατο μήνα πανδημίας που θα έχει ανυπολόγιστες συνέπειες, εκτός από την υγεία, την ψυχολογία, και στην περαιτέρω επιδείνωση των οικογενειακών οικονομιών,
(2) αν κατανοήσουμε ότι η βασική «αντιπολίτευση», ΣΥΡΙΖΑ, ΚΙΝΑΛ (ΠΑΣΟΚ), έχουν αναδεχθεί και διαχειριστεί στο πρόσφατο παρελθόν την προπαρασκευή και εκτέλεση των προσταδίων για την «τελική λύση» που σήμερα εφαρμόζεται και μάλιστα:
(3) αν θυμηθούμε ότι η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ κυριολεκτικά παρέδωσε την εξουσία της στον κ. Μητσοτάκη πέντε μήνες νωρίτερα, ΤΟΤΕ, πρέπει να αρχίσουμε να συμβιβαζόμαστε με την ιδέα ότι σήμερα απλώς θα περιμένει αδρανής να «κάνει ταμείο» ψήφους. Φωνασκώντας μόνο θα περιμένει να κερδοσκοπήσει από την φθορά και την απαξία της κυβέρνησης Μητσοτάκη, για να ρεφάρει την παράδοση της εξουσίας του 2019 και να διεκδικήσει μία νέα τετραετία.
Το ερώτημα: «γιατί παρέδωσε την εξουσία το 2019;», τώρα απαντήθηκε. Η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ εκτίμησε τότε, ότι μετά την παράδοση του «Όχι» του δημοψηφίσματος του 2015 και την τρίχρονη επιβολή σκληρών μνημονιακών μέτρων, δεν είχε πλέον το πολιτικό κεφάλαιο για να μπορέσει να αναλάβει την εκτέλεση της υποχρέωσης που δεν ήθελε να αρνηθεί στην ολιγαρχία εσωτερικού και εξωτερικού. Ακόμη και αν κατόρθωνε να κερδίσει τις εκλογές του 2019.
Έτσι, συμφώνησε να παραδώσει σχεδόν αμαχητί την εξουσία και την υποχρέωση για την ψήφιση της «τελικής λύσης» στον κ. Μητσοτάκη. Ο τελευταίος μάλιστα, δεν έχει κανένα απολύτως πρόβλημα συνείδησης με το να καταστρέψει την μικρομεσαία ελληνική τάξη, προφανώς πιστεύει ότι δεν στοιχίζει – παρά παροδικά – τίποτε στο κόμμα του να συνδεθεί με μία ακόμη καταστροφή της χώρας. Το πολύ – πολύ να αλλάξει για μία ακόμη φορά όνομα.
Ασφαλώς, δεν είναι μονοπαραγοντικός ο λόγος που πρόδωσε, παρέδωσε και στην συνέχεια έχασε την εξουσία η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ. Αλλά η αποφυγή ψήφισης του πτωχευτικού κώδικα είναι ένα πολύ σημαντικό κεφάλαιο, ενώ είναι και το θέμα αυτού του κειμένου.
Πρόταση μεθοδικό δίκτυο
Η λαϊκή κοινωνία διαθέτει ανεξάρτητο «νευρικό σύστημα» αυτοσυντήρησης. Αυτό αποδείχθηκε στην υπόθεση καταδίκης της Χρυσής Αυγής. Το δίκτυο μικρών ομάδων εργασίας:
α) εμβληματικά πρόσωπα (θύματα, ερευνητές, καλλιτέχνες κλπ),
β) δημοκράτες δικηγόροι και άλλοι επιστήμονες,
γ) συλλογικότητες ιδεολογικά και ίσως κομματικά ενταγμένες, αλλά αυθύπαρκτες και αυτόνομες αντίστοιχα, είναι δυνατόν να δράσουν σε μέτωπο ξανά,
δ) συγκεκριμένα «υγιή», «μικρά», αλλά θαυματουργά μμε.
Θα περάσει ένας νέος μεγάλος χειμώνας μοναχικής πορείας, όμως, με αδιάκοπη συστηματική δουλειά, πολύ συντομότερα από τα επτά χρόνια που χρειάστηκαν για να δημιουργηθεί κίνημα εναντίον της Χ.Α., είναι δυνατόν να υπάρξει θετικό αποτέλεσμα και έτσι, να καταδικαστεί και να καταπέσει το (πιο παλιό) νέο σύστημα απάνθρωπης βίας και φασιστικού τύπου οικονομικής/πολιτικής εξουσίας που εκδιπλώνεται στην τελική του μορφή, από την ημέρα που ψηφίστηκε ο πτωχευτικός κώδικας.
Ασφαλώς, θα χρειαστεί παράλληλα μελέτη για την ανάπτυξη νέων μέσων και νέων μεθόδων, διότι κανένα επιτυχημένο παράδειγμα πρακτικής για την επίτευξη στόχων στους κοινωνικούς αγώνες, δεν αποτελεί πανάκια επιτυχίας. Χρειάζεται προσαρμογές και νέα ευρήματα. Αλλά ας ξεκινήσουμε με εκείνα που ξέρουμε και θα προκύψουν στο δρόμο οι νεοτερισμοί από την ανάγκη.
Τέλος, να απαντήσουμε
σε μία νέα προσβολή:
Κατά την άποψή μου, ρόλο για την είσοδο του πτωχευτικού κώδικα στην Ολομέλεια για έγκριση σ’ αυτήν την φάση, διαδραμάτισε η εκτίμηση των υποστηρικτικών κέντρων της Κυβέρνησης, ότι μετά την καταδίκη της Χρυσής Αυγής θα απλωθεί μία ικανοποίηση στην κοινωνία, ειδικά στις ομάδες πληθυσμού που έχουν μάθει να αγωνίζονται. Ακόμη και μία ανανεωμένη εμπιστοσύνη στο αστικό σύστημα δικαιοσύνης μέσω του οποίου θα επισφραγίζονται οι εξώσεις και οι κατασχέσεις.
Είναι μία ακόμη απεχθής εκμετάλλευση του πολιτικο-οικονομικού συστήματος επάνω στην υπόθεση της δίκης της Χρυσής Αυγής, η οποία στρέφεται εναντίον της τάξης των ανθρώπων που έδωσαν και επέτυχαν στον αγώνα για να καταδικαστεί, αβοήθητοι. Στο προηγούμενο κείμενο μου είχα κάνει σχετική πρόβλεψη («κλικ» ΕΔΩ, 3η παράγραφος)
Είναι πρόσθετος λόγος, μία τέτοιου είδους πρόκληση, να μην μείνει αναπάντητη.
ΚΩΣΤΑΣ Ν. ΔΡΑΓΑΤΗΣ 