Ο άνθρωπος είναι επικίνδυνος και το λέει και μόνος του που έχει το πρόβλημα!
Την ημέρα που βγάζει στην αβεβαιότητα και στον προθάλαμο της ανεργίας τις πρώτες χιλιάδες εργαζόμενων, την ημέρα που βάζει απροκάλυπτο χέρι στους τομείς της τοπικής αυτοδιοίκησης, της υγείας και της παιδείας, μόνο ένας επικίνδυνος άνθρωπος που συμβαίνει να ασχολείται με την πολιτική θα συμφωνούσε με την εισήγηση των πολιτικών του καθοδηγητών και συμβούλων επικοινωνίας να ανακοινώσει μείωση του ΦΠΑ (που είχε αυξηθεί και με δική του ευθύνη), ως απόφαση που επιβεβαιώνει ότι τα πράγματα πηγαίνουν καλά με τα μνημόνια !!!
Μόνο άνθρωπος με κλονισμένη υγεία θα μπορούσε να τα πει όλα αυτά, όταν αναλύσεις των νεοφιλελεύθερων αναλυτών (της Ε.Ε, του ΔΝΤ, της ΕΚΤ κλπ) λένε ότι το «καράβι» πηγαίνει «καρφί» για τα βράχια, όταν μόλις πριν λίγες ημέρες εξήλθε από κυβερνητική κρίση που λίγο έλειψε να οδηγήσει σε εκλογές τις οποίες ο ίδιος – προς το παρόν – ξορκίζει…
Όμως, ο ίδιος και το επιτελείο του είναι απροσδιόριστα επικίνδυνοι για πολλούς άλλους λόγους:
1) Είναι η πρώτη φορά που αποκαλύπτεται ότι ο Πρωθυπουργός της χώρας εξαρτά τις αποφάσεις του, ακόμα και για έναν από τους εκατοντάδες φόρους που υπάρχουν στην ελληνική νομοθεσία, από το αν θα τους τις εγκρίνει ένα επιτελείο ανώτερων υπαλλήλων χωρών από το εξωτερικό.
2) Είναι η πρώτη φορά που αποκαλύπτεται η μέγιστη αισχρότητα, ο μόνος τομέας που συνεχίζει να δουλεύει, αυτός του τουρισμού, να χάνει από την ανταγωνιστικότητα του τα 2/3 της σεζόν, όπως τα προηγούμενα χρόνια, προκειμένου να περιμένει πότε η συγκυβέρνηση θα κατορθώσει να τελειώσει με τις εσωτερικές κρίσεις της, να προετοιμάσει τις απολύσεις και να καταθέσει το πολυνομοσχέδιο, ώστε η μείωση του ΦΠΑ στην εστίαση (τον οποίο οι ίδιες μνημονιακές δυνάμεις είχαν αυξήσει), να χρησιμοποιηθεί ως επικοινωνιακό αντίδοτο, για να κατευναστούν οι αντιδράσεις σε απολύσεις, φορολογικό νόμο κλπ.
Δηλαδή, σε μία εποχή που υποτίθεται ότι οι εκπρόσωποι της κατοχικής συγκυβέρνησης προσπαθούν να μας πείσουν ότι προσέχουν από τα ξημερώματα μέχρι την άγρια νύχτα που δήθεν εργάζονται να μην γίνει κανένα λάθος στην διαχείριση των στόχων της οικονομίας, οι ίδιοι καθυστέρησαν την επανόρθωση ενός λάθος μέτρου, δημιουργώντας περαιτέρω ζημιά στα έσοδα και την οικονομία της χώρας στο σκέλος των ωφελειών από τον τουρισμό, μόνο και μόνο για να αποτελέσει η αναγγελία επικοινωνιακό τέχνασμα. Δωράκι στους ιθαγενείς πολίτες της χώρας, για να αποδεχτούν τα νέα μέτρα που αυτή τη φορά συνοδεύονται από τις πρώτες απολύσεις.
3) Μόνο παρανοϊκοί θα επέλεγαν να συγκαλύψουν και να αποκρύψουν ένα νέο, αβάστακτο και βαθιά ταξικό φορολογικό νόμο, επικαλύπτοντας τον με τις πρώτες απολύσεις που ήταν σίγουρο ότι θα προσέλκυαν την προσοχή των συνδικαλιστικών οργανώσεων και των μέσων ενημέρωσης. Των πουλημένων μέσων, επιτηδευμένα, των ελεύθερων, κατ’ ανάγκη εξαιτίας του ενδιαφέροντος του κόσμου.
Ο φορολογικός νόμος που αποτέλεσε την αρχική αφορμή του νομοθετικού έργου των ημερών 16 και 17|7 στην Βουλή, δεν είναι τίποτε άλλο από ένα επιπλέον μνημόνιο που αφορά συμπληρωματική επίθεση στην μικρομεσαία ελληνική οικογένεια και εργασία (όπου υπάρχει ακόμα σε αυτή την τάξη).
Δεν υπάρχει προηγούμενο
Το πρωτοφανές είναι ότι η κατοχική συγκυβέρνηση έχει τις τελευταίες ημέρες ξεπεράσει κάθε προηγούμενη του είδους της στη δουλικότητα: είναι η πρώτη υποτελής οικονομικών συμφερόντων που για να περάσει ένα πακέτο περαιτέρω αφαίμαξης από την πλειοψηφία των πολιτών για το συμφέρον μίας συντριπτικής μειοψηφίας εγχώριας και ξένης, και επειδή, δεν έχει τη δυνατότητα να προσφέρει κάποιο θετικό μέτρο για να αποπροσανατολίσει αυτούς που προτίθεται να κλέψει, επιλέγει να αποπροσανατολίσει προτάσσοντας ένα ακόμη πιο κακό πακέτο μέτρων ως προς την σκληρότητα, δηλαδή τις πρώτες απολύσεις εν μέσω υψηλότατης ανεργίας.
Συνήθως, οι εθελόδουλες κυβερνήσεις διαμόρφωναν ένα νέο θετικό μέτρο για να καλύψουν το «βρώμικο» σκέλος νόμου που έπρεπε να περάσουν για λογαριασμό των «αφεντικών» τους. Η συγκυβέρνηση ΠΑΣΟΚ – ΝΔ είναι η μόνη που δεν μπορεί να αποσπάσει από τους «επιτηρητές» της, ένα θετικό πακέτο, για να καταφέρει να περάσει το «βρώμικο». Οι επιτηρητές επιτρέπουν – εξευτελιστικά για την συγκυβέρνηση – μόνο την χρήση πιο κακού μέτρου για να περάσουν χωρίς να εντοπισθεί, ένα εξίσου κακό, αλλά οικονομικού και εισπρακτικού περιεχόμενου μέτρο. Που τους ενδιαφέρει περισσότερο βέβαια.
Πως γνωρίζουμε ότι οι πρώτες απολύσεις επιλέχθηκαν ως μέτρο για να συγκαλύψουν το νέο φοροεισπρακτικό νόμο δεδομένου ότι ψηφίζονται ως «πακέτο»;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Από το γεγονός ότι οι απολύσεις δεν αποφέρουν κανένα ουσιώδες δημοσιονομικό όφελος, πράγμα το οποίο παραδέχονται οι πάντες.
Αυτό είναι το νέο κόλπο που ζούμε με το «πολυνομοσχέδιο».
Όσο ο καιρός προχωρά τις ημέρες της κατοχής των μνημονίων, ο εξευτελισμός αποκτά νέα διάσταση στην παγκόσμια ιστορία της λέξης.
ΕΛΛΑΔΑ υπό κατοχή 2013.
ΚΩΣΤΑΣ Ν. ΔΡΑΓΑΤΗΣ 